-
2.
książk. świadczący o tym, że dana osoba lubi żarty, nieco prowokuje lub kokietuje innych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: łobuzerski
łotrzykowski
-
- szelmowski błysk w oku, uśmiech; szelmowskie spojrzenie; szelmowskie oczy
-
- Pani Basiu, czyżby mama zapomniała, że w pewnym wieku człowiek spotyka się z kobietą? - zrobił szelmowską minę i cmoknąwszy matkę w czoło, zniknął za drzwiami.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
Jadzia zgodziła się, by Dominika zabrała ją do siebie [...]; jej uśmiech był szelmowski, szczęśliwy.
źródło: NKJP: Joanna Bator: Piaskowa Góra, 2009
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. szelmowski
szelmowski
szelmowski
szelmowskie
szelmowska
D. szelmowskiego
szelmowskiego
szelmowskiego
szelmowskiego
szelmowskiej
C. szelmowskiemu
szelmowskiemu
szelmowskiemu
szelmowskiemu
szelmowskiej
B. szelmowskiego
szelmowskiego
szelmowski
szelmowskie
szelmowską
N. szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
szelmowską
Ms. szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
szelmowskiej
W. szelmowski
szelmowski
szelmowski
szelmowskie
szelmowska
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. szelmowscy
szelmowscy
szelmowskie
szelmowskie
D. szelmowskich
szelmowskich
szelmowskich
szelmowskich
C. szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
szelmowskim
B. szelmowskich
szelmowskich
szelmowskich
szelmowskie
N. szelmowskimi
szelmowskimi
szelmowskimi
szelmowskimi
Ms. szelmowskich
szelmowskich
szelmowskich
szelmowskich
W. szelmowscy
szelmowscy
szelmowskie
szelmowskie
-