dictum
-
książk. wypowiedziane przez kogoś słowa, które ze względu na sposób wypowiedzenia lub sens wywołują albo powinny wywołać określoną reakcję
-
Używane również w odniesieniu do sformułowań utrwalonych na piśmie, np. w dziełach pisarzy albo filozofów.
-
diktum
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- (na) takie/to dictum
-
Oliwy do ognia dolała jeszcze wypowiedź prezesa, który w wywiadzie dla „Tempa” powiedział, że kibice się nie liczą. Na takie dictum nowotarscy kibice zareagowali gremialnymi protestami i żądaniem ustąpienia obecnego kierownictwa klubu.
źródło: NKJP: Stefan Leśniowski: Grabowski zostaje, zarząd do dymisji, Tygodnik Podhalański nr 14-15, 1996
Dlatego Stanisław Szczurek postanowił [...] oficjalnie ostrzec radnych, że w razie kolejnego sygnału o podchmielonym członku rady w ruch pójdzie alkomat. Niektórym radnym to się nie spodobało, gdyż na sesji była prasa, która ich zdaniem po takim dictum szefa Rady Miasta zrobi z trzebińskich rajców pijaków.
źródło: NKJP: Agnieszka Filipowicz: Kiedy miejski rajca bywa na bani?, Gazeta Krakowska, 2004-07-31
Panu Mirkowi na jego dictum odpowiem tylko, że powinien zbadać sobie głowę.
źródło: NKJP: Internet
W takich sytuacjach milczę, bo i cóż można na takie dicta powiedzieć.
źródło: Internet: myslispodchustki.blogspot.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dictum
dicta
D. dictum
dictów
C. dictum
dictom
B. dictum
dicta
N. dictum
dictami
Ms. dictum
dictach
W. dictum
dicta
-
+ dictum + JAKIE+ dictum + CZYJE -
łac. 'powiedziane'