-
filoz.
cecha czegoś, co przekracza granice umysłu podmiotu poznającego i odnosi się do przedmiotu poznania
-
[trãscendentalność] lub [transcendentalność]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
-
|
[...] każda idea wartości [...] musi charakteryzować się pewnymi własnościami formalnymi: niezmiennością, pewnego rodzaju transcendentalnością, bezwzględnością [...].
źródło: Władysław Stróżewski: Wykłady o Platonie. Oontologia, 1992 (books.google.pl)
|
|
Transcendentalność poznania polega na tym, że analizuje się wewnętrzną strukturę bytów, wspólną wszystkiemu, co istnieje, oraz takie treściowe
właściwości istniejących bytów, które w różnym stopniu przysługują całej rzeczywistości [...].
źródło: NKJP: Internet
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
ż
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
transcendentalność
|
transcendentalności
|
|
| D. |
transcendentalności
|
transcendentalności
|
|
|
|
| C. |
transcendentalności
|
transcendentalnościom
|
|
| B. |
transcendentalność
|
transcendentalności
|
|
| N. |
transcendentalnością
|
transcendentalnościami
|
|
| Ms. |
transcendentalności
|
transcendentalnościach
|
|
| W. |
transcendentalności
|
transcendentalności
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
CHRONOLOGIZACJA:
1815,
Pamiętnik Warszawski, nr 11, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 17.07.2020