kamienicznik
-
właściciel kamienicy czerpiący zyski z wynajmowania w niej mieszkań
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Biznes
handel i usługi
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- przedwojenny, warszawski, żydowski kamienicznik
-
Wielcy kapitaliści mieli oparcie w kamienicznikach oraz w tzw. rentierach, czyli osobach żyjących z rent im zapisanych przez bogatych kuzynów, dziadków i rodziców, czego trudno nie uznać za świadectwo dobrobytu Francji tego czasu,
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Historia Powszechna. Wiek XIX, 2008
Gmina nie ma dla nich lokali socjalnych, więc nadal mieszkają w kamienicy nie płacąc. Konflikt o wodę i czynsz między kamienicznikiem a lokatorami trwa.
źródło: NKJP: (BL):Trwa liczenie pustostanów, Dziennik Zachodni, 2001-06-27
Przedstawiciele zrzeszeń kamieniczników zapewniają, że czynsze wzrosną umiarkowanie.
źródło: NKJP: Urszula Szyperska: Trzy procent strachu, Polityka, 2002-10-12
Ustawa miała chronić lokatorów przed krwiożerczymi kamienicznikami, a tymczasem obróciła się przeciwko wszystkim.
źródło: NKJP: (ZB): Zapłaci(my)!, Gazeta Wrocławska, 2001-09-11
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kamienicznik
kamienicznicy
ndepr kamieniczniki
depr D. kamienicznika
kamieniczników
C. kamienicznikowi
kamienicznikom
B. kamienicznika
kamieniczników
N. kamienicznikiem
kamienicznikami
Ms. kamieniczniku
kamienicznikach
W. kamieniczniku
kamienicznicy
ndepr kamieniczniki
depr -