debit
-
zezwolenie na sprzedawanie zagranicznych pism lub książek na terenie państwa, w którym obowiązuje cenzura
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
urzędy i ich funkcjonowanie -
hiperonimy: zezwolenie
-
Ni to legalne - bo mają jawnych autorów i adresy kontaktowe - ni to podziemne - bo piszą co chcą, widać, że wychodzą poza cenzurą, bez debitu, pokątnie, powielane, rozmazane.
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Czarny ogród, 2007
Granatowy policjant z orłem śląskim na naramienniku po stwierdzeniu, że w narożnej budce z dziennikami nie ma pism niemieckich bez debitu, skręca w przecznicę.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabel : opowiadania i reportaże, 2007
Na podstawie tych aktów prawnych MSZ mogło nie tylko dokonywać – na wniosek MSZ – konfiskat określonych artykułów w prasie polskiej, ale odbierać debit pocztowy i zakazywać rozpowszechniania czasopism zagranicznych, uznanych za szkodliwe z punktu widzenia interesów państwa polskiego.
źródło: NKJP: Michowicz Waldemar: Historia dyplomacji polskiej, 1995
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. debit
debity
D. debitu
debitów
C. debitowi
debitom
B. debit
debity
N. debitem
debitami
Ms. debicie
debitach
W. debicie
debity
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. débit 'zbyt, sprzedaż'
Inne znaczenie: 'dług'