zrzędliwie

  • w sposób właściwy komuś, kto ciągle dokuczliwie i męcząco wyraża swoje niezadowolenie lub poucza innych
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  zrzędnie
    • burknąć zrzędliwie
  • - Jak ty wyglądasz! Przyjrzałbyś się sobie. Jedno spojrzenie w lustro by cię nie zabiło. Mamy gościa - matka Renaty wskazała Grzegorza. - Chyba nie my, tylko nasza córka - burknął zrzędliwie mężczyzna.

    źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Rytuał, 2008

    - [...] w ciągu paru minut chcę mieć założony karnisz [...]. Rozumiemy się? [...] - A pani to jak moja teściowa! - A co, też na pana krzyczy, jak pan nie umie zrobić najprostszych rzeczy? To ma rację - odparła zrzędliwie.

    źródło: NKJP: Aleksander Kropiwnicki: Zajezdnia Londyn, 2007

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. zrzęda

CHRONOLOGIZACJA:
1843, Lucjan Siemieński, Muzamerit czyli Powieści przy świetle księżyca, t. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 18.12.2021