zrzęda
-
osoba, która wyraża ciągle swoje niezadowolenie w sposób dokuczliwy i męczący
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: gderacz
-
- stary zrzęda
-
Zrzęda jakich mało. Pamiętam, jak narzekał, że wygraliśmy z Portugalią tylko 2 : 1.
źródło: NKJP: Internet
[...] zamienia się w opryskliwego i gburowatego zrzędę, któremu w domu przeszkadza dosłownie wszystko.
źródło: NKJP: Sebastian Chosiński: Fantastyka Bliskiego Zasięgu: Radziecka baśń z wciąż aktualnym morałem, Esensja, 2009-08-21
Cieszył się [...] zaradną kobietą, co umiała dorobić szyciem, praniem i do tego nie była kłótliwą zrzędą, lecz pogodną, uśmiechniętą kobietą [...].
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
[...] być może jednak w Europarlamencie powinno znaleźć się przynajmniej kilku polskich zrzędów, którzy, czepiając się szczegółów, przypilnują polskich interesów równie dobrze jak euroentuzjaści.
źródło: NKJP: Jarosław Kałucki: Nie bójmy się zrzędów, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-02-03
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zrzęda
zrzędy
D. zrzędy
zrzędów
zrzęd
C. zrzędzie
zrzędom
B. zrzędę
zrzędów
zrzędy
N. zrzędą
zrzędami
Ms. zrzędzie
zrzędach
W. zrzędo
zrzędy
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm zrzęd , B. lm zrzędy . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B lm zrzędów lub r. ż, D lm zrzęd , B. lm zrzędy .
-
Od: dawnego przedrostkowego czasownika z-rzędzić 'rządzić skrzętnie, zarządzać skrupulatnie, drobiazgowo gospodarować' > 'dziwaczyć, wydziwiać, gderać, marudzić, nudzić, mamrotać, ględzić'; zob. rządzić