skąpiec
-
osoba, która bardzo niechętnie wydaje swoje pieniądze
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- być skąpcem
-
Chłonął książki, ale wuj, który był skąpcem, tolerował czytanie pod warunkiem, że Klement robił to w ciągu dnia. Czytanie wieczorami oznaczało niepotrzebne, jego zdaniem, zużycie nafty.
źródło: NKJP: Mariusz Surosz: Pepiki: dramatyczne stulecie Czechów, 2010
Wielu jest [...] dziadków, którzy zwariowali na punkcie swoich wnuków. Skąpcy ni z tego, ni z owego kupują sterty ubranek i zabawek, pedanci przestają zwracać uwagę na bałagan [...].
źródło: NKJP: Majka Lisińska-Kozioł: Dziadkowie od kochania, Dziennik Polski, 2005-01-20
Właścicielem młyna był straszliwy skąpiec, który nawet własnej żonie żałował jedzenia, tak że wkrótce zmarła.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skąpiec
skąpcy
ndepr skąpce
depr D. skąpca
skąpców
C. skąpcowi
skąpcom
B. skąpca
skąpców
N. skąpcem
skąpcami
Ms. skąpcu
skąpcach
W. skąpcu
skąpcze
skąpcy
ndepr skąpce
depr -
Zob. skąpy