UKRYJ ODMIANĘ ROZWIŃ WSZYSTKO DRUKUJ

zburzyć

Chronologizacja

2 połowa XV w., SStp
W postaci: zborzyć

Pochodzenie

Zob. burzyć

1. budynek

Definicja

zniszczyć budowlę, rozbijając ją na kawałki

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK I TECHNIKA Budownictwo czynności związane z budową

Relacje znaczeniowe

synonimy:  rozpirzyć, zwalić
antonimy:  wybudować, zbudować
hiperonimy:  zniszczyć

Połączenia

  • bomba zburzyła
  • zburzenie Bastylii, Jerozolimy, Troi; muru
  • zburzyć cerkiew, dom, dzielnicę, kościół, meczet, pałac, piec, pomnik, posąg, synagogę, ścianę, świątynię, wieżę, zabudowania, zamek
  • zburzyć doszczętnie, na wpół
  • zburzony budynek, most; zburzone domy, miasto; częściowo zburzony; rocznica zburzenia; zburzony przez hitlerowców, Niemców, Szwedów

Cytaty

Podczas powstania warszawskiego dom zburzyła bomba.

źródło: NKJP: Beata Pawlak: Reportaż, Gazeta Wyborcza, 1994-10-21

Budowle sypią się, bo wykonane zostały wiele lat temu według anachronicznych technologii i nie remontowane dożywają teraz swoich dni. Najlepiej byłoby je zburzyć i postawić od nowa [...].

źródło: NKJP: Najlepiej zburzyć, Życie Warszawy, 2001

Gdy w 1980 r. byłem w NRD, Niemcy mówili mi, że zburzą mur w Berlinie. Musieli poczekać jeszcze dziewięć lat.

źródło: NKJP: Monika Słowakiewicz, Algier Xxdash Tizi-ouzou: Algierczycy pierwszy raz wybierają demokratyczny parlament, Gazeta Wyborcza, 1997-06-06

Karczmę jej ojca zburzono już po wojnie. Na jej miejscu stoi dziś prywatny dom.

źródło: NKJP: Katarzyna Janowska: Wyspiańskiemu pyski zbiję, Polityka, 2000-11-18

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzę
zburzymy
2 os. zburzysz
zburzycie
3 os. zburzy
zburzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłem
+(e)m zburzył
zburzyłam
+(e)m zburzyła
zburzyłom
+(e)m zburzyło
zburzyliśmy
+(e)śmy zburzyli
zburzyłyśmy
+(e)śmy zburzyły
2 os. zburzyłeś
+(e)ś zburzył
zburzyłaś
+(e)ś zburzyła
zburzyłoś
+(e)ś zburzyło
zburzyliście
+(e)ście zburzyli
zburzyłyście
+(e)ście zburzyły
3 os. zburzył
zburzyła
zburzyło
zburzyli
zburzyły

bezosobnik: zburzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzmy
2 os. zburz
zburzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłbym
bym zburzył
zburzyłabym
bym zburzyła
zburzyłobym
bym zburzyło
zburzylibyśmy
byśmy zburzyli
zburzyłybyśmy
byśmy zburzyły
2 os. zburzyłbyś
byś zburzył
zburzyłabyś
byś zburzyła
zburzyłobyś
byś zburzyło
zburzylibyście
byście zburzyli
zburzyłybyście
byście zburzyły
3 os. zburzyłby
by zburzył
zburzyłaby
by zburzyła
zburzyłoby
by zburzyło
zburzyliby
by zburzyli
zburzyłyby
by zburzyły

bezosobnik: zburzono by

bezokolicznik: zburzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zburzywszy

gerundium: zburzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zburzenie
zburzenia
D. zburzenia
zburzeń
C. zburzeniu
zburzeniom
B. zburzenie
zburzenia
N. zburzeniem
zburzeniami
Ms. zburzeniu
zburzeniach
W. zburzenie
zburzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zburzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zburzony
zburzony
zburzony
zburzone
zburzona
D. zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonej
C. zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonej
B. zburzonego
zburzonego
zburzony
zburzone
zburzoną
N. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzoną
Ms. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zburzeni
zburzeni
zburzone
zburzone
D. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
C. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
B. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzone
N. zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
Ms. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych

odpowiednik aspektowy: burzyć

Składnia

bez ograniczeń + zburzyć +
CO

2. spokój

Definicja

zmienić na gorsze ustabilizowaną sytuację lub obraz czegoś

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii jakość i intensywność

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:  naruszyć, zniszczyć

Połączenia

  • zburzyć ład, mit, porządek, równowagę, spokój, system, szczęście

Cytaty

A w Paryżu trafiłam w sam raz na majowe rozruchy. Pomyśleć, że tam studenci chcieli zburzyć to, o czym my marzymy!

źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997

Trzeba przyznać, że najwyższe czynniki polityczne obu dworów w 1886 r., kiedy trwał tak groźny kryzys międzynarodowy, zdawały sobie sprawę, że wojna między obu mocarstwami zburzy istniejący układ stosunków politycznych.

źródło: NKJP: Henryk Wereszycki: Koniec sojuszu trzech cesarzy, 1977

A więc jeśli po dokonaniu podsumowania naszego życia stwierdzimy, że praca nas satysfakcjonuje, małżeństwo układa się harmonijnie, a mimo to koniecznie chcemy coś zmienić, to zamiast robić rewolucję, która zburzy nasze życie, zmieńmy coś innego. Przemalujmy mieszkanie, poprzestawiajmy meble, zmieńmy uczesanie lub sposób ubierania się, zacznijmy jeździć w inne miejsca na wakacje itd.

źródło: NKJP: Elżbieta Kłobus; Zofia Wieczorek: Z astrologią pod rękę, 2007

Krzyże, kiedy zamieszkali tu Ziemek, Putrament, były cichą wsią. Jej spokój zburzyli - jako pierwsi - młodzi STS-owcy.

źródło: NKJP: Kira Gałczyńska: Nie wrócę tu nigdy, czyli Pożegnanie z Mazurami, 1998

Radni lewicowi jak jeden mąż wybrali krótszą formułę roty, radni prawicowi prosili Boga o pomoc w swojej pracy. I mimo że jedni i drudzy w przemówieniach inauguracyjnych deklarowali chęć współpracy, nowo zaprzysiężony radny Tomasz Wrona postanowił zburzyć sielankową atmosferę.

źródło: NKJP: (JOR): Poznaj swojego radnego, Dziennik Zachodni, 2002-11-21

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzę
zburzymy
2 os. zburzysz
zburzycie
3 os. zburzy
zburzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłem
+(e)m zburzył
zburzyłam
+(e)m zburzyła
zburzyłom
+(e)m zburzyło
zburzyliśmy
+(e)śmy zburzyli
zburzyłyśmy
+(e)śmy zburzyły
2 os. zburzyłeś
+(e)ś zburzył
zburzyłaś
+(e)ś zburzyła
zburzyłoś
+(e)ś zburzyło
zburzyliście
+(e)ście zburzyli
zburzyłyście
+(e)ście zburzyły
3 os. zburzył
zburzyła
zburzyło
zburzyli
zburzyły

bezosobnik: zburzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzmy
2 os. zburz
zburzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłbym
bym zburzył
zburzyłabym
bym zburzyła
zburzyłobym
bym zburzyło
zburzylibyśmy
byśmy zburzyli
zburzyłybyśmy
byśmy zburzyły
2 os. zburzyłbyś
byś zburzył
zburzyłabyś
byś zburzyła
zburzyłobyś
byś zburzyło
zburzylibyście
byście zburzyli
zburzyłybyście
byście zburzyły
3 os. zburzyłby
by zburzył
zburzyłaby
by zburzyła
zburzyłoby
by zburzyło
zburzyliby
by zburzyli
zburzyłyby
by zburzyły

bezosobnik: zburzono by

bezokolicznik: zburzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zburzywszy

gerundium: zburzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zburzenie
zburzenia
D. zburzenia
zburzeń
C. zburzeniu
zburzeniom
B. zburzenie
zburzenia
N. zburzeniem
zburzeniami
Ms. zburzeniu
zburzeniach
W. zburzenie
zburzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zburzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zburzony
zburzony
zburzony
zburzone
zburzona
D. zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonej
C. zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonej
B. zburzonego
zburzonego
zburzony
zburzone
zburzoną
N. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzoną
Ms. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zburzeni
zburzeni
zburzone
zburzone
D. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
C. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
B. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzone
N. zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
Ms. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych

odpowiednik aspektowy: burzyć

Składnia

bez ograniczeń + zburzyć +
CO

3. wodę

Definicja

gwałtownie poruszyć wodę

Kwalifikacja tematyczna

KATEGORIE FIZYCZNE Cechy i właściwości materii ruch i spoczynek

Relacje znaczeniowe

synonimy:  wzburzyć

Połączenia

  • zburzyć wodę

Cytaty

Wtem jasny kształt zburzył wodę tuż za ostatnimi kołkami. Sandacz.

źródło: Internet

Powiał nocny wiatr, dosyć chłodny, zburzył wodę.

źródło: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzę
zburzymy
2 os. zburzysz
zburzycie
3 os. zburzy
zburzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłem
+(e)m zburzył
zburzyłam
+(e)m zburzyła
zburzyłom
+(e)m zburzyło
zburzyliśmy
+(e)śmy zburzyli
zburzyłyśmy
+(e)śmy zburzyły
2 os. zburzyłeś
+(e)ś zburzył
zburzyłaś
+(e)ś zburzyła
zburzyłoś
+(e)ś zburzyło
zburzyliście
+(e)ście zburzyli
zburzyłyście
+(e)ście zburzyły
3 os. zburzył
zburzyła
zburzyło
zburzyli
zburzyły

bezosobnik: zburzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzmy
2 os. zburz
zburzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłbym
bym zburzył
zburzyłabym
bym zburzyła
zburzyłobym
bym zburzyło
zburzylibyśmy
byśmy zburzyli
zburzyłybyśmy
byśmy zburzyły
2 os. zburzyłbyś
byś zburzył
zburzyłabyś
byś zburzyła
zburzyłobyś
byś zburzyło
zburzylibyście
byście zburzyli
zburzyłybyście
byście zburzyły
3 os. zburzyłby
by zburzył
zburzyłaby
by zburzyła
zburzyłoby
by zburzyło
zburzyliby
by zburzyli
zburzyłyby
by zburzyły

bezosobnik: zburzono by

bezokolicznik: zburzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zburzywszy

gerundium: zburzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zburzenie
zburzenia
D. zburzenia
zburzeń
C. zburzeniu
zburzeniom
B. zburzenie
zburzenia
N. zburzeniem
zburzeniami
Ms. zburzeniu
zburzeniach
W. zburzenie
zburzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zburzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zburzony
zburzony
zburzony
zburzone
zburzona
D. zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonej
C. zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonej
B. zburzonego
zburzonego
zburzony
zburzone
zburzoną
N. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzoną
Ms. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zburzeni
zburzeni
zburzone
zburzone
D. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
C. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
B. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzone
N. zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
Ms. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych

odpowiednik aspektowy: burzyć

Składnia

bez ograniczeń + zburzyć +
CO

4. włosy

Definicja

spowodować, że włosy stają się nastroszone i są w nieładzie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA Określenia fizyczności człowieka wygląd

Relacje znaczeniowe

antonimy:  uczesać
hiperonimy:  potargać

Połączenia

  • zburzyć włosy

Cytaty

Musisz ze sobą walczyć, żeby móc go odtrącić z udawaną obojętnością, bo przecież jest ci z nim dobrze. Trudno... Odpychasz go, kłamiesz, usprawiedliwiając się bólami brzucha, migreną, zmęczeniem, sennością, tym, że zburzy ci fryzurę lub zetrze makijaż.

źródło: NKJP: Andrzej Zaniewski: Król Tanga, 1997

Po chwili pociąg ruszył i pęd powietrza zburzył włosy kobiety.

źródło: NKJP: Dorota Abramowicz: Dotrwać do północy..., Dziennik Bałtycki, 2006-04-15

Klęczałbym wtedy przed tobą, tu, na tej podłodze, z bukietem kwiatów w dłoni, i błagałbym cię o litość, o cień nadziei. A ty, bez żadnego wysiłku, bez zburzenia fryzury, jak przy walce wręcz, bawiłabyś się swoją potęgą za murem konwencji.

źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964

Po chwili wyszła, poprawiając przed lustrem zburzone włosy.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzę
zburzymy
2 os. zburzysz
zburzycie
3 os. zburzy
zburzą

Czas przeszły

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłem
+(e)m zburzył
zburzyłam
+(e)m zburzyła
zburzyłom
+(e)m zburzyło
zburzyliśmy
+(e)śmy zburzyli
zburzyłyśmy
+(e)śmy zburzyły
2 os. zburzyłeś
+(e)ś zburzył
zburzyłaś
+(e)ś zburzyła
zburzyłoś
+(e)ś zburzyło
zburzyliście
+(e)ście zburzyli
zburzyłyście
+(e)ście zburzyły
3 os. zburzył
zburzyła
zburzyło
zburzyli
zburzyły

bezosobnik: zburzono

Tryb rozkazujący

liczba pojedyncza liczba mnoga
1 os. zburzmy
2 os. zburz
zburzcie

Tryb warunkowy

liczba pojedyncza liczba mnoga
m ż n mo -mo
1 os. zburzyłbym
bym zburzył
zburzyłabym
bym zburzyła
zburzyłobym
bym zburzyło
zburzylibyśmy
byśmy zburzyli
zburzyłybyśmy
byśmy zburzyły
2 os. zburzyłbyś
byś zburzył
zburzyłabyś
byś zburzyła
zburzyłobyś
byś zburzyło
zburzylibyście
byście zburzyli
zburzyłybyście
byście zburzyły
3 os. zburzyłby
by zburzył
zburzyłaby
by zburzyła
zburzyłoby
by zburzyło
zburzyliby
by zburzyli
zburzyłyby
by zburzyły

bezosobnik: zburzono by

bezokolicznik: zburzyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zburzywszy

gerundium: zburzenie

liczba pojedyncza liczba mnoga
M. zburzenie
zburzenia
D. zburzenia
zburzeń
C. zburzeniu
zburzeniom
B. zburzenie
zburzenia
N. zburzeniem
zburzeniami
Ms. zburzeniu
zburzeniach
W. zburzenie
zburzenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: zburzony

liczba pojedyncza
m1 m2 m3 n1, n2 ż
M. zburzony
zburzony
zburzony
zburzone
zburzona
D. zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonego
zburzonej
C. zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonemu
zburzonej
B. zburzonego
zburzonego
zburzony
zburzone
zburzoną
N. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzoną
Ms. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonej
liczba mnoga
p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe
M. zburzeni
zburzeni
zburzone
zburzone
D. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych
C. zburzonym
zburzonym
zburzonym
zburzonym
B. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzone
N. zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
zburzonymi
Ms. zburzonych
zburzonych
zburzonych
zburzonych

odpowiednik aspektowy: burzyć

Składnia

bez ograniczeń + zburzyć +
CO
Data ostatniej modyfikacji: 17.04.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN
Open toolbar

Menu dostępności

  • Powiększ tekst

  • Zmniejsz tekst

  • Wysoki kontrast

  • Resetuj