1800,
A.K.S., Na dnie otchłani. Powieść współczesna, books.google.pl
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
nietakt
|
nietakty
|
|
D. |
nietaktu
|
nietaktów
|
|
C. |
nietaktowi
|
nietaktom
|
|
B. |
nietakt
|
nietakty
|
|
N. |
nietaktem
|
nietaktami
|
|
Ms. |
nietakcie
|
nietaktach
|
|
W. |
nietakcie
|
nietakty
|
|
wypowiedź lub zachowanie niezgodne z przyjętymi zwyczajami towarzyskimi
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie
- duży, gruby, wielki, zwyczajny; towarzyski nietakt
- popełnić nietakt
|
Najczęściej trwał skamieniały w medytacji, której naruszenie uchodziło za gruby nietakt.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
|
|
Obowiązują piżamy, ale, uwaga: szczytem nietaktu jest nabycie na tę okoliczność ekskluzywnego negliżu w firmowym sklepie.
źródło: NKJP: Anna Sawicka: W świecie uczuć, Cosmopolitan nr 03, 2000
|
|
[...] nie wytykano sobie nietaktów, jeśli nawet ktoś czuł się urażony dawną uwagą, że ma siedzieć cicho, to nie okazał urazy.
źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Trzy kąty, Irak piąty, Polityka, 2003-05-17
|
|
Boy był człowiekiem świetnie wychowanym, więc na nietakty Wyspiańskiego nie zwracał uwagi.
źródło: NKJP: Coś Ty Wyspiański zrobił..., Dziennik Polski, 2004-02-06
|
Data ostatniej modyfikacji: 09.02.2024
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN