jak wszyscy diabli
jak sto diabłów
częściej
jak diabli
część mowy: operator metapredykatywny
pot.
to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że mówiący sądzi, że przypisać temu daną cechę, to powiedzieć za mało
|
Podpompowałem opony, na siedzeniu umościłem złożony na czworo frotowy ręcznik, mimo to na początku jazdy tyłek bolał mnie jak wszyscy diabli.
źródło: NKJP: Mariusz Ziomecki: Lato nieśmiertelnych, 2002
|
|
Zanim odłożyłem słuchawkę, odezwał się hałas, jakby oficer wymyślał komuś od pijaków, klnąc jak wszyscy diabli.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1987
|
|
- Jutro będzie wiatr jak wszyscy diabli!
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary, 2001
|
|
Noc była zimna jak wszyscy diabli.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Chrzest ognia, 1996
|
|
W godzinę później był chory, jak wszyscy diabli, a to co zjadł, wydawało się najwstrętniejszą trucizną na świecie.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
|
_ jak wszyscy diabli Cz., Rz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna |
ograniczenia zakresu użycia:
nie z wyrażeniami wskazującymi na ocenę pozytywną
|
szyk: wewnętrzny: stały zewnętrzny:stały: postpozycja |
Data ostatniej modyfikacji: 26.11.2018
Copyright© Instytut Języka Polskiego PAN