ktoś ukłonił się w pas
ktoś skłonił się w pas
ktoś zgiął się w pas
-
ktoś ukłonił się komuś, zginając się głęboko w pasie i okazując tym samym swoją uniżoność
-
- ktoś pokłonił się w pas
- ktoś skłonił się w pas
- ktoś zgiął się w pas
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- Idzie. Wstaliśmy, trochę zawstydzeni tym, że nas znalazła siedzących, i ukłoniliśmy się w pas, aby nas nie przeoczyła. Nie podeszła do kasztana, zatrzymała się tuż na brzegu cienia, gdy poznała ojca: - A, to wy. Uśmiechnął się w podzięce za to łaskawe poznanie jego osoby.
źródło: NKJP: Władysław Myśliwski: Nagi sad, 1967
- Przecież toczyła się walka klasowa i wiecie, co kułacy robili, nawet własnych dzieci nie szczędzili. Wtedy ta kobieta ukłoniła jej się w pas i powiedziała: - Dziękuję ci, dziewczyno, że pożałowałaś naszych dzieci. Bo to była chłopka, „kułaczka”.
źródło: NKJP: Joanna Szczęsna: Ja w Rosji, Rosja we mnie..., Gazeta Wyborcza, 1996-04-06
– Myśl taka nigdy nie zamieszkałaby w mej głowie, o panie! – żachnął się Piszczajko i znowu w pas skłonił.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Żydówek nie obsługujemy, 2005
Usiadł na poduszkach w rogu pokoju i wtedy pozostali goście zgięci w pas podchodzili i pozdrawiali, całując w rękę.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Zapomniane wojny, Gazeta Wyborcza, 1995-07-14
Dopiero kiedy wydobył z kieszeni zwitek banknotów w kolorze majowej łąki, urzędnik pokłonił się w pas [...].
źródło: Internet
-
typ frazy: fraza czasownikowa
dk, npch; odmienny: ukłonić sięodpowiednik aspektowy: ktoś kłania się w pas
-
+ ktoś ukłonił się w pas + KOMU