obłupić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zdjąć twardą warstwę, którą coś jest pokryte

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

czynności związane z przyrządzaniem jedzenia

	synonimy:	obłupać
	hiperonimy:	obrać

Następnie gotowała ze dwadzieścia jaj, słoninę i kiełbasę. Jaja trzeba było obłupić ze skorupek, bo by woda święcona nie przeniknęła do środka.

źródło: NKJP: Internet

Dorota nie potyka się, nie podnosi i zjada mandarynki obłupione z połyskliwie pomarańczowej skórki.

źródło: NKJP: Ewa Nowacka: As w rękawie, 1998

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obłupiłem +(e)m obłupił	obłupiłam +(e)m obłupiła	obłupiłom +(e)m obłupiło	obłupiliśmy +(e)śmy obłupili	obłupiłyśmy +(e)śmy obłupiły
2 os.	obłupiłeś +(e)ś obłupił	obłupiłaś +(e)ś obłupiła	obłupiłoś +(e)ś obłupiło	obłupiliście +(e)ście obłupili	obłupiłyście +(e)ście obłupiły
3 os.	obłupił	obłupiła	obłupiło	obłupili	obłupiły

bezosobnik: obłupiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obłupmy
2 os.	obłup	obłupcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obłupiłbym bym obłupił	obłupiłabym bym obłupiła	obłupiłobym bym obłupiło	obłupilibyśmy byśmy obłupili	obłupiłybyśmy byśmy obłupiły
2 os.	obłupiłbyś byś obłupił	obłupiłabyś byś obłupiła	obłupiłobyś byś obłupiło	obłupilibyście byście obłupili	obłupiłybyście byście obłupiły
3 os.	obłupiłby by obłupił	obłupiłaby by obłupiła	obłupiłoby by obłupiło	obłupiliby by obłupili	obłupiłyby by obłupiły

bezosobnik: obłupiono by

bezokolicznik: obłupić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: obłupiwszy

gerundium: obłupienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: obłupiony

odpowiednik aspektowy: obłupiać

+

obłupić

+

CO + z CZEGO