-
1.a
roślina o białych lub różowych kwiatach zebranych w grona, uprawiana ze względu na ziarno, z którego wytwarza się kaszę oraz mąkę -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny uprawne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
rolnictwo -
- gryka i kukurydza; gryka i proso
- kwiaty, ziarno; pole gryki
- gryka kwitnie, rośnie
- uprawiać grykę
-
Kasze stanowiły podstawę jadłospisu lubelskiej wsi, bo gryka była tam powszechnie uprawiana.
źródło: NKJP: Blisko Poznania, Gazeta Poznańska, 2003-08-25
Dobrze udał się miód tym, którzy postawili ule w kwitnącej gryce.
źródło: NKJP: Grażyna Wosińska: Pszczoły dają mniej miodu, Dziennik Bałtycki, 2000-08-23
Na polach rosną gryka i jęczmień.
źródło: NKJP: Katarzyna Wilk: Sielska kraina w Karkonoszach Słowo Polskie, Gazeta Wrocławska, 2006-07-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gryka
gryki
D. gryki
gryk
C. gryce
grykom
B. grykę
gryki
N. gryką
grykami
Ms. gryce
grykach
W. gryko
gryki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
litew. gríkai (mn.)
z st.rus. grьka 'dosłownie: roślina grecka'
Przytoczoną powyżej etymologię Sławskiego kwestionuje Bańkowski wskazując na pochodzenie z dialektów wsch.-pruskich - grick(e), stąd wyraz st.pol. o wyraźnej charakterystyce mazowieckiej i dawny litewski, a dalej st.rus. (Bańk.). Etymologia niepewna mimo bogatej literatury.