-
1.
pogard. daw. wyznawca islamu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
synonimy: bisurmanin
mahometanin
muslim
muzułmanin
-
Nie tak by mi się serce krajało, widząc bisurmana wymykającego się spod mojej szabli, jak wczoraj, kiedym zobaczył króla bez wąsów.
źródło: Michał Czajkowski: Stefan Czarnecki, 1961 (lubimyczytac.pl)
Któż nam zresztą zaręczy, że warszawscy herosi nie zostaną okrzyknięci przez niezawodnego F. ksenofobami, nacjonalistami i faszystami, a nasze państwo uniknie drakońskich kar za każdego przegnanego na cztery wiatry bisurmana oraz członków jego szykującej się do przyjazdu rodziny.
źródło: Marek Czernicz: Wołanie o szarość, 2017-09-09 (wpolityce.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bisurman
bisurmani
bisurmanie
ndepr bisurmany
depr D. bisurmana
bisurmanów
C. bisurmanowi
bisurmanom
B. bisurmana
bisurmanów
N. bisurmanem
bisurmanami
Ms. bisurmanie
bisurmanach
W. bisurmanie
bisurmani
bisurmanie
ndepr bisurmany
depr -
Wg Brücknera: z arab. turec. müsulmān, muslimīn, ‘wyznawcy islamu, poddania się woli Bożej’. Zamiana m- w b-, t. j. rozpodobnienie (stałe; tak samo st.rus. Bochmet z Mohamed), polega na narzeczu tureckiem, jak i wymiana pierwotnego l na r w st.czes. Besermene. W dawnym pol. występowały różne warianty: muzurmani, bursormani, bursomani.