wahająco

  • w sposób świadczący o tym, że ktoś jest niezdecydowany
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

    • mówić, patrzeć wahająco
  • Wyciągnął ręce wahająco, jak ślepiec, dotknął i doznał wstrząsającego wrażenia, że po raz pierwszy w życiu dotyka ciała kobiety, dotyka ciała.

    źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Miraż miłości, miraż śmierci, 2001

    Monsignore Cesarini zamilkł, patrząc wahająco na pana Sapiehę.

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953

  • część mowy: przysłówek

  • Zob. wahać

CHRONOLOGIZACJA:
1845, Adam Gorczyński, Zeno, t. 2, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 05.01.2021