-
2.
pot. zbędne i długo trwające czynności utrudniające osiągnięcie jakiegoś celu -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- robić ceregiele
-
Po licznych wizytach i telefonach, straciła nadzieję, że coś tu załatwi i zadzwoniła do Wrocławia. We Wrocławiu bez żadnych ceregieli zaszczepili ją.
źródło: NKJP: Edmund Jaworski: Felietony, Gazeta Poznańska, 2004-11-12
Operacja w komitecie miejskim PPR, mimo moich obaw, przebiegła gładko. Sekretarz, łysawy blondyn, który przedstawił się jako towarzysz Jezierski, nie był formalistą i nie robił ceregieli. Zapytał tylko, co mnie skłania do wstąpienia do partii.
źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008
Z zaświadczeniem wydanym przez szkołę można spokojnie starać się o inną wizę – studencką. A z tą wolno już legalnie pracować. Co prawda, tylko 20 godzin tygodniowo, ale Irek zapewnia, że i ten zakaz da się ominąć. Podobnie jak ceregiele z wizami.
źródło: NKJP: Marcin Gaweł: Na czarno w Londynie, Trybuna Śląska, 2002-08-20
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: p3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ceregiele
D. ceregieli
C. ceregielom
B. ceregiele
N. ceregielami
Ms. ceregielach
W. ceregiele
-
+ ceregiele + (z CZYM) -
może niem. Zierereien (pl.)
Pochodzenie niepewne. Możliwe, że pierwotnie o zwyczajowych drobnych podarunkach (jak bransolety, korale itp.), posyłanych wybranej przez swatów. Może za pośrednictwem dialektów niemieckich: zergellen z wł. dial.cerchiello 'bransoletka, pierścień' (Bańk.).