Twarz Jagiełły była nieruchoma, jakby wykuta z marmuru i tylko jego pociemniałe aż do zupełnej prawie czerni oczy nie wróżyły pomyślnego wyniku posłowaniu popa Hilariona.
źródło: KWSJP: Stefan M. Kuczyński: Litwin i Andegawenka, 1977
Dziko i egzotycznie piękny, pod czernią bujnych, skłębionych włosów, pod ciemną twarzą przybysza ze stepów dalekich krył żary opanowanego, mocno w garść ujętego ognia.
źródło: KWSJP: Edward Kozikowski: Więcej prawdy niż plotki. Wspomnienia o pisarzach czasów minionych, 1964
Z żółtawym tłem wspaniale kontrastuje brunatnoczerwonawa dekoracja, wpadająca chwilami we fiolet lub kolor pomarańczowy, uzupełniona czernią i bielą.
źródło: KWSJP: Maria Nowicka: Z dziejów malarstwa greckiego i rzymskiego, 1988
Obok zawieszonego na rzemyku Ptaka Grzmotu, zrobionego z kolorowych koralików [...] nieskazitelną czerń jego swetra ozdabiał okrągły czerwony znaczek z twarzą Che.
