-
1.a
siedziba osoby sprawującej władzę -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
- książęcy; brytyjski, francuski, polski... dwór; dwór cesarski, królewski, monarszy; węgierski, wiedeński
- dwór cara, cezara, emira, króla, królowej, księcia, księżnej, władców; Habsburgów, Jagiellonów, Piastów...
- służba; pobyt, wizyta na dworze
- udawać się na dwór
- bywać, przebywać; pracować, służyć na dworze; życie na dworze
-
Ogląda francuski dwór niczym niezbyt sensownie urządzone muzeum.
źródło: NKJP: Jacek Szczerba: Z kina, Gazeta Wyborcza, 1996-01-08
Poemat opowiada o konkursie win, urządzonym na dworze króla Francji.
źródło: NKJP: radwan: Moda, Dziennik Polski, 2002-01-19
Najwytrawniejsi znawcy islamu i Afganistanu udawali się na dwór emira z prośbami i pieniędzmi.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
Chociaż bywał na dworze w Kioto, wykładając nauki zen między innymi cesarzowi Goudzie, stronił od zgiełku stolicy i nie przyjął nominacji na przeora klasztoru Nanzenji.
źródło: NKJP: Agnieszka Kozyra: Filozofia zen, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dwór
dwory
D. dworu
dworów
C. dworowi
dworom
B. dwór
dwory
N. dworem
dworami
Ms. dworze
dworach
W. dworze
dwory
-
psł. *dvorъ 'podwórze, obejście, zagroda'