rozgorzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. rozwinąć się w bardzo intensywne i gwałtowne uczucie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

„Namiętności, jakie mają rozgorzeć na wojnie, muszą już istnieć w samych narodach”.

źródło: Internet: tygodnik.com.pl

Prawdziwe emocje rozgorzały tuż przed końcem meczu.

źródło: NKJP: (PAN): Liga międzywojewódzka juniorów, Dziennik Polski, 2005-08-29

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgorzałem +(e)m rozgorzał	rozgorzałam +(e)m rozgorzała	rozgorzałom +(e)m rozgorzało	rozgorzeliśmy +(e)śmy rozgorzeli	rozgorzałyśmy +(e)śmy rozgorzały
2 os.	rozgorzałeś +(e)ś rozgorzał	rozgorzałaś +(e)ś rozgorzała	rozgorzałoś +(e)ś rozgorzało	rozgorzeliście +(e)ście rozgorzeli	rozgorzałyście +(e)ście rozgorzały
3 os.	rozgorzał	rozgorzała	rozgorzało	rozgorzeli	rozgorzały

bezosobnik: rozgorzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozgorzejmy rozgorzyjmy
2 os.	rozgorzej rozgorzyj	rozgorzejcie rozgorzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozgorzałbym bym rozgorzał	rozgorzałabym bym rozgorzała	rozgorzałobym bym rozgorzało	rozgorzelibyśmy byśmy rozgorzeli	rozgorzałybyśmy byśmy rozgorzały
2 os.	rozgorzałbyś byś rozgorzał	rozgorzałabyś byś rozgorzała	rozgorzałobyś byś rozgorzało	rozgorzelibyście byście rozgorzeli	rozgorzałybyście byście rozgorzały
3 os.	rozgorzałby by rozgorzał	rozgorzałaby by rozgorzała	rozgorzałoby by rozgorzało	rozgorzeliby by rozgorzeli	rozgorzałyby by rozgorzały

bezosobnik: rozgorzano by

bezokolicznik: rozgorzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

rozgorzawszy

gerundium: rozgorzenie

rodzaj gramatyczny: dk