odcień - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

odmiana jakiegoś koloru różniąca się stopniem intensywności barwy albo domieszką innego koloru

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

synonimy:

ton

jasny, ciemny; delikatny, głęboki, intensywny, mocny, stonowany, subtelny; chłodny, ciepły, zimny; naturalny; niezdrowy; niespotykany; błękitny, fioletowy, zielony, żółty...; niebieskawy, zielonkawy, żółtawy...; pastelowy odcień; odcień kolorystyczny; różne, wszystkie odcienie
odcień koloru (niebieskiego, zielonego...), barwy; bieli, czerwieni, szarości, zieleni, żółci...; cery, oczu, opalenizny, skóry, warg; fluidu, szminki; drewna, kamienia, marmuru; farby
mieć; dobrać; przybrać; wybrać; zmienić odcień
mienić się odcieniami
przechodzić, wpadać w jakiś odcień

	A jakie sery ułożone na płaskiej podstawce! I konfitury! Jedne z nich mają odcień bursztynowy, a drugie różowy. źródło: KWSJP: Maria Krüger: Godzina pąsowej róży, 1960
	Zbocze góry mieniło się wszelkimi odcieniami koloru czerwonego, żółtego i brązowego, barwy gasły wysoko, w czarnym pasie, gdzie pnie były już ogołocone z liści. źródło: KWSJP: Gorące południe. Opowiadania bułgarskie 1960-1966, 1967
	Twarz Gierwatowskiego przybrała odcień fioletu; kark mu spurpurowiał, a wąsy podskoczyły do góry. - Gówno - ryknął. źródło: KWSJP: Marek Hłasko: Cmentarze, 1957
	Samica na ogół posiada ubarwienie jednostajne i utrzymane w jasnym odcieniu, przeważnie oliwkowozielonym na grzbiecie, żółtym zaś na brzuchu, wzdłuż którego biegnie różowy lub bladoczerwony pasek. źródło: KWSJP: Włodzimierz Juszczak: Traszki, 1967
	Dworce lotnicze, wieże Babel dzisiejszego świata, mają w sobie coś fascynującego. Jak w kalejdoskopie mieszają się najrozmaitsze odcienie skóry, garnitury Europejczyków, burnusy Arabów, hinduskie sari... źródło: KWSJP: Marcin Wolski: Agent dołu, 1988

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

odcień

+

CZEGO

Kalka niem. Abschattung (Bańk); zob. cień