nadźgać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. wbić coś na ostrze lub ostro zakończony przedmiot

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

synonimy:

nabić
nadziać

Uczestniczyłem w uboju góralskim, najpierw góral nadźgał małą owieczkę na haki za tylne nogi. Wąski nóż wbił jej w szyję i otworzył tętnicę.

źródło: Internet: styl.interia.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadźgałem +(e)m nadźgał	nadźgałam +(e)m nadźgała	nadźgałom +(e)m nadźgało	nadźgaliśmy +(e)śmy nadźgali	nadźgałyśmy +(e)śmy nadźgały
2 os.	nadźgałeś +(e)ś nadźgał	nadźgałaś +(e)ś nadźgała	nadźgałoś +(e)ś nadźgało	nadźgaliście +(e)ście nadźgali	nadźgałyście +(e)ście nadźgały
3 os.	nadźgał	nadźgała	nadźgało	nadźgali	nadźgały

bezosobnik: nadźgano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		nadźgajmy
2 os.	nadźgaj	nadźgajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	nadźgałbym bym nadźgał	nadźgałabym bym nadźgała	nadźgałobym bym nadźgało	nadźgalibyśmy byśmy nadźgali	nadźgałybyśmy byśmy nadźgały
2 os.	nadźgałbyś byś nadźgał	nadźgałabyś byś nadźgała	nadźgałobyś byś nadźgało	nadźgalibyście byście nadźgali	nadźgałybyście byście nadźgały
3 os.	nadźgałby by nadźgał	nadźgałaby by nadźgała	nadźgałoby by nadźgało	nadźgaliby by nadźgali	nadźgałyby by nadźgały

bezosobnik: nadźgano by

bezokolicznik: nadźgać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: nadźgawszy

gerundium: nadźganie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: nadźgany

+

nadźgać

+

KOGO/CO + na CO