samookaleczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

celowo uszkodzić swoje ciało, zwykle przez pozostawienie na nim ran i urazów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

17-letni chłopak, będąc pod wpływem alkoholu, awanturował się z rodziną i usiłował się samookaleczyć.

źródło: NKJP: Dziennik Polski, 2003-02-05

Ogarnęła go rozpacz, myśli o samobójstwie, następnie (w lesie) w wyniku agresji skierowanej przeciw sobie samookaleczył się.

źródło: Włodzimierz Szewczuk: Sumienie. Studium psychologiczne, 1988

[...] samookaleczenie się jest bezprawne wtedy, gdy dokonuje go żołnierz w celu uchylenia się od służby [...].

źródło: Zbigniew Jędrzejewski: Bezprawność jako element przestępności czynu, 2009 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samookaleczyłem się +(e)m się samookaleczył	samookaleczyłam się +(e)m się samookaleczyła	samookaleczyłom się +(e)m się samookaleczyło	samookaleczyliśmy się +(e)śmy się samookaleczyli	samookaleczyłyśmy się +(e)śmy się samookaleczyły
2 os.	samookaleczyłeś się +(e)ś się samookaleczył	samookaleczyłaś się +(e)ś się samookaleczyła	samookaleczyłoś się +(e)ś się samookaleczyło	samookaleczyliście się +(e)ście się samookaleczyli	samookaleczyłyście się +(e)ście się samookaleczyły
3 os.	samookaleczył się	samookaleczyła się	samookaleczyło się	samookaleczyli się	samookaleczyły się

bezosobnik: samookaleczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		samookaleczmy się
2 os.	samookalecz się	samookaleczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	samookaleczyłbym się bym się samookaleczył	samookaleczyłabym się bym się samookaleczyła	samookaleczyłobym się bym się samookaleczyło	samookaleczylibyśmy się byśmy się samookaleczyli	samookaleczyłybyśmy się byśmy się samookaleczyły
2 os.	samookaleczyłbyś się byś się samookaleczył	samookaleczyłabyś się byś się samookaleczyła	samookaleczyłobyś się byś się samookaleczyło	samookaleczylibyście się byście się samookaleczyli	samookaleczyłybyście się byście się samookaleczyły
3 os.	samookaleczyłby się by się samookaleczył	samookaleczyłaby się by się samookaleczyła	samookaleczyłoby się by się samookaleczyło	samookaleczyliby się by się samookaleczyli	samookaleczyłyby się by się samookaleczyły

bezosobnik: samookaleczono by się

bezokolicznik: samookaleczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: samookaleczywszy się

gerundium: samookaleczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: samookaleczać się

Zob. też: