-
1.
książk. zwierzęta hodowane przez kogoś -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
Cała nadzieja w tym, że chłopi nie karmią chudoby mączką mięsną, powodującą BSE.
źródło: NKJP: (HSZ): Co piąty befsztyk na lewo? Gazeta Krakowska, 2002-05-07
Nie widać konia, nie widać kury, w ogóle żadnej chudoby .
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Imperium. 2005
W jego przyparafialnym ogródku od świtu wre życie - przekrzykuje się ptactwo, poszczekują psy, kozy domagają się świeżej trawy, panoszą się dumne pawie. Zgromadzenie tej całej chudoby zajęło księdzu Janowi kilkanaście lat.
źródło: NKJP: Agnieszka Kaniewska: Marzyło mi się zoo..., Dziennik Słupski1998-07-24
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. chudoba
chudoby
D. chudoby
chudob
C. chudobie
chudobom
B. chudobę
chudoby
N. chudobą
chudobami
Ms. chudobie
chudobach
W. chudobo
chudoby
Inne uwagi
Zwykle lp
-
st.pol. chudoba 'chudość'
z psł. *chudъ