-
2.
książk. jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zjawisk lub cech -
ATEMATYCZNY
-
- dramatyczny, dziwny, fatalny, niefortunny, nieszczęśliwy, skomplikowany, szczęśliwy, tragiczny, wyjątkowy splot (okoliczności)
- splot okoliczności, przypadków, uwarunkowań, wydarzeń, wypadków, zdarzeń
-
Prapradziadek ciążył mi, uwierał mnie w nienaturalny sposób. Zdawało mi się czasem, że z dalekich stron przeszłości chce mi coś wyznać, przyznać się do czegoś, prosić o przebaczenie. Pewne sploty okoliczności pozwoliły mi wreszcie zapoznać się z jego dziejami.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
W 83 min zostaliśmy na dobre pogrążeni. Splot nieszczęśliwych przypadków spowodował, że strzeliliśmy sobie samobójczego gola.
źródło: NKJP: ak: Rozczarowanie, Co Tydzień Jaworzno, 2004-11-04
Ów gęsty splot tego, co osobiste, z narodowym i ogólnoludzkim jest bardzo charakterystyczną cechą myśli i działań Karola Wojtyły.
źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat / z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997
- Z babskiej biologii: samica instynktownie walczy o swoje miejsce w dżungli. Rywalizuje o samca. Nie byle jakiego, ale tego najlepszego - odpowiadała już półgłosem. - Bo kobieta to nierozerwalny splot biologii i człowieczeństwa.
źródło: NKJP: Stefan Pastuszewski: Powłoka, 2008
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. splot
sploty
D. splotu
splotów
C. splotowi
splotom
B. splot
sploty
N. splotem
splotami
Ms. splocie
splotach
W. splocie
sploty
-
+ splot + CZEGO -
Rzeczownik od przedrostkowego czasownika spleść ( splatać ).
Zob. pleść