splot

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. okoliczności

  • 2.

    książk.  jednoczesne występowanie jakichś zdarzeń, zjawisk lub cech
  • ATEMATYCZNY

    • dramatyczny, dziwny, fatalny, niefortunny, nieszczęśliwy, skomplikowany, szczęśliwy, tragiczny, wyjątkowy splot (okoliczności)
    • splot okoliczności, przypadków, uwarunkowań, wydarzeń, wypadków, zdarzeń
  • Prapradziadek ciążył mi, uwierał mnie w nienaturalny sposób. Zdawało mi się czasem, że z dalekich stron przeszłości chce mi coś wyznać, przyznać się do czegoś, prosić o przebaczenie. Pewne sploty okoliczności pozwoliły mi wreszcie zapoznać się z jego dziejami.

    źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995

    W 83 min zostaliśmy na dobre pogrążeni. Splot nieszczęśliwych przypadków spowodował, że strzeliliśmy sobie samobójczego gola.

    źródło: NKJP: ak: Rozczarowanie, Co Tydzień Jaworzno, 2004-11-04

    Ów gęsty splot tego, co osobiste, z narodowym i ogólnoludzkim jest bardzo charakterystyczną cechą myśli i działań Karola Wojtyły.

    źródło: NKJP: Maciej Zięba: Niezwykły pontyfikat / z M. Ziębą rozmawia Adam Pawłowicz, 1997

    - Z babskiej biologii: samica instynktownie walczy o swoje miejsce w dżungli. Rywalizuje o samca. Nie byle jakiego, ale tego najlepszego - odpowiadała już półgłosem. - Bo kobieta to nierozerwalny splot biologii i człowieczeństwa.

    źródło: NKJP: Stefan Pastuszewski: Powłoka, 2008

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. splot
    sploty
    D. splotu
    splotów
    C. splotowi
    splotom
    B. splot
    sploty
    N. splotem
    splotami
    Ms. splocie
    splotach
    W. splocie
    sploty
  • bez ograniczeń + splot +
    CZEGO
  • Rzeczownik od przedrostkowego czasownika  spleść  ( splatać ).
    Zob.  pleść