-
2.
pot. ekspresywnie o dziecku - osobie, niezależnie od wieku, w stosunku do swoich rodziców -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
narodziny i dzieciństwo -
Szkoda mi tej mojej dzieciaczyny, nie dość, że jej wyszły 3 zęby na raz, to dostała jakichś krost wokół buzi [...].
źródło: Internet: ogloszenia.re-volta.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dzieciaczyna
dzieciaczyny
D. dzieciaczyny
dzieciaczynów
dzieciaczyn
C. dzieciaczynie
dzieciaczynom
B. dzieciaczynę
dzieciaczyny
N. dzieciaczyną
dzieciaczynami
Ms. dzieciaczynie
dzieciaczynach
W. dzieciaczyno
dzieciaczyny
Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm dzieciaczyn . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m2, D. lm dzieciaczynów lub r. ż, D lm dzieciaczyn .
-
+ dzieciaczyna + CZYJE -