bluźnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. mówić coś, co uwłacza Bogu lub czemuś, co jest uznawane za święte albo wymagające szacunku

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Religia – kościół

wyznania: zasady i prawdy wiary

bluźnić Bogu, Duchowi; rozumowi
bluźnić notorycznie, publicznie
bluźnić przeciwko Bogu
bluźnić i złorzeczyć

	Pani Grażyna nie wie, z kim syn się kontaktuje, dlaczego bluźni przeciw Bogu. Wie tylko jedno, że bardzo chce ratować syna. źródło: NKJP: (G.W.): Groźne sekty, Dziennik Bałtycki, 2000-02-26
	- To ma być obóz jeńców?!... - porucznik podniósł ręce pod nawisłe niebo kazamatów i trwał skamieniały. - Niech pan nie bluźni ... - szepnął po chwili. - Tak. Niech pan nie bluźni... źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
	Tendencje te dają się zauważyć w pewnej legendzie, która sięga okresu średniowiecza. Opowiada ona o pewnym człowieku, który udręczony ciężką chorobą ciała zaczął bluźnić Bogu. źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010
	Włoch, ale mocno z Krakowem związany, ślicznie bluźnił, że nie ma religii naturalnej, ani żadnej wrodzonej idei Boga, dając do zrozumienia, że nie wiara jest ważna, a sama prawość. źródło: Internet: studioopinii.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	bluźnię	bluźnimy
2 os.	bluźnisz	bluźnicie
3 os.	bluźni	bluźnią

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bluźniłem +(e)m bluźnił	bluźniłam +(e)m bluźniła	bluźniłom +(e)m bluźniło	bluźniliśmy +(e)śmy bluźnili	bluźniłyśmy +(e)śmy bluźniły
2 os.	bluźniłeś +(e)ś bluźnił	bluźniłaś +(e)ś bluźniła	bluźniłoś +(e)ś bluźniło	bluźniliście +(e)ście bluźnili	bluźniłyście +(e)ście bluźniły
3 os.	bluźnił	bluźniła	bluźniło	bluźnili	bluźniły

bezosobnik: bluźniono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę bluźnił będę bluźnić	będę bluźniła będę bluźnić	będę bluźniło będę bluźnić	będziemy bluźnili będziemy bluźnić	będziemy bluźniły będziemy bluźnić
2 os.	będziesz bluźnił będziesz bluźnić	będziesz bluźniła będziesz bluźnić	będziesz bluźniło będziesz bluźnić	będziecie bluźnili będziecie bluźnić	będziecie bluźniły będziecie bluźnić
3 os.	będzie bluźnił będzie bluźnić	będzie bluźniła będzie bluźnić	będzie bluźniło będzie bluźnić	będą bluźnili będą bluźnić	będą bluźniły będą bluźnić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		bluźnijmy
2 os.	bluźnij	bluźnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	bluźniłbym bym bluźnił	bluźniłabym bym bluźniła	bluźniłobym bym bluźniło	bluźnilibyśmy byśmy bluźnili	bluźniłybyśmy byśmy bluźniły
2 os.	bluźniłbyś byś bluźnił	bluźniłabyś byś bluźniła	bluźniłobyś byś bluźniło	bluźnilibyście byście bluźnili	bluźniłybyście byście bluźniły
3 os.	bluźniłby by bluźnił	bluźniłaby by bluźniła	bluźniłoby by bluźniło	bluźniliby by bluźnili	bluźniłyby by bluźniły

bezosobnik: bluźniono by

bezokolicznik: bluźnić

imiesłów przysłówkowy współczesny: bluźniąc

gerundium: bluźnienie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	bluźnienie	bluźnienia
D.	bluźnienia	bluźnień
C.	bluźnieniu	bluźnieniom
B.	bluźnienie	bluźnienia
N.	bluźnieniem	bluźnieniami
Ms.	bluźnieniu	bluźnieniach
W.	bluźnienie	bluźnienia

imiesłów przymiotnikowy czynny: bluźniący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	bluźniący	bluźniący	bluźniący	bluźniące	bluźniąca
D.	bluźniącego	bluźniącego	bluźniącego	bluźniącego	bluźniącej
C.	bluźniącemu	bluźniącemu	bluźniącemu	bluźniącemu	bluźniącej
B.	bluźniącego	bluźniącego	bluźniący	bluźniące	bluźniącą
N.	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącą
Ms.	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	bluźniący	bluźniący	bluźniące	bluźniące
D.	bluźniących	bluźniących	bluźniących	bluźniących
C.	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym	bluźniącym
B.	bluźniących	bluźniących	bluźniących	bluźniące
N.	bluźniącymi	bluźniącymi	bluźniącymi	bluźniącymi
Ms.	bluźniących	bluźniących	bluźniących	bluźniących

odpowiednik aspektowy: zbluźnić

Składnia

+	bluźnić	+	przeciwko KOMU/CZEMU
+	bluźnić	+	że ZDANIE
+	bluźnić	+	KOMU/CZEMU

Pochodzenie

płn. psł. *bl'uzniti 'mówić od rzeczy, bredzić'

Psł. czasownik niewątpliwie w związku etymologicznym z psł. *bl'ьvati, *bl'ujǫ 'wymiotować' i *bl'uzgati 'tryskać, chlustać' > 'mówić od rzeczy, bredzić, paplać' (Bor.).