-
1.
zabić kogoś, ściskając szyję lub zatykając mu nos i usta -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
przestępstwa -
hiperonimy: zabić
-
- sprawca udusił
- udusić kobietę, konkubinę, niemowlę, ofiarę
- udusić kogoś gołymi rękami, paskiem, poduszką, ręcznikiem, szalikiem, sznurem
- udusić zaraz po urodzeniu
- udusić we śnie
- próbować, usiłować kogoś udusić
- chwycić za gardło i udusić, zgwałcić i udusić
- śmierć przez uduszenie; coś grozi uduszeniem
-
Wtargnęli tu siłą, grozili, że mnie uduszą - żalił się Grzegorz.
źródło: KWSJP: Stanisław Dobiasz: Nienawidzę Seneki, 1984
Sprawca brutalnie ją zgwałcił, udusił i sadystycznie zmasakrował.
źródło: KWSJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., Detektyw, 1999, nr 5
Policjanci stwierdzili, że udusiła ją gołymi rękami.
źródło: KWSJP: Mirosław Koźmin, Super Express, 2006
Pierwszy przywódca Demokratycznej Republiki Afganistanu został uduszony poduszką przez kilku wysokich oficerów armii.
źródło: KWSJP: Piotr Zams: Jak do tego doszło - Afganistan, Obóz, 1985, nr 10
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uduszę
udusimy
2 os. udusisz
udusicie
3 os. udusi
uduszą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. udusiłem
+(e)m udusił
udusiłam
+(e)m udusiła
udusiłom
+(e)m udusiło
udusiliśmy
+(e)śmy udusili
udusiłyśmy
+(e)śmy udusiły
2 os. udusiłeś
+(e)ś udusił
udusiłaś
+(e)ś udusiła
udusiłoś
+(e)ś udusiło
udusiliście
+(e)ście udusili
udusiłyście
+(e)ście udusiły
3 os. udusił
udusiła
udusiło
udusili
udusiły
bezosobnik: uduszono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. uduśmy
2 os. uduś
uduście
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. udusiłbym
bym udusił
udusiłabym
bym udusiła
udusiłobym
bym udusiło
udusilibyśmy
byśmy udusili
udusiłybyśmy
byśmy udusiły
2 os. udusiłbyś
byś udusił
udusiłabyś
byś udusiła
udusiłobyś
byś udusiło
udusilibyście
byście udusili
udusiłybyście
byście udusiły
3 os. udusiłby
by udusił
udusiłaby
by udusiła
udusiłoby
by udusiło
udusiliby
by udusili
udusiłyby
by udusiły
bezosobnik: uduszono by
bezokolicznik: udusić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: udusiwszy
gerundium: uduszenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. uduszenie
uduszenia
D. uduszenia
uduszeń
C. uduszeniu
uduszeniom
B. uduszenie
uduszenia
N. uduszeniem
uduszeniami
Ms. uduszeniu
uduszeniach
W. uduszenie
uduszenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: uduszony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. uduszony
uduszony
uduszony
uduszone
uduszona
D. uduszonego
uduszonego
uduszonego
uduszonego
uduszonej
C. uduszonemu
uduszonemu
uduszonemu
uduszonemu
uduszonej
B. uduszonego
uduszonego
uduszony
uduszone
uduszoną
N. uduszonym
uduszonym
uduszonym
uduszonym
uduszoną
Ms. uduszonym
uduszonym
uduszonym
uduszonym
uduszonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. uduszeni
uduszeni
uduszone
uduszone
D. uduszonych
uduszonych
uduszonych
uduszonych
C. uduszonym
uduszonym
uduszonym
uduszonym
B. uduszonych
uduszonych
uduszonych
uduszone
N. uduszonymi
uduszonymi
uduszonymi
uduszonymi
Ms. uduszonych
uduszonych
uduszonych
uduszonych
odpowiednik aspektowy: dusić
-
Rzosobowy + udusić + KOGO -
Zob. dusić