udusić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. człowieka

  • 1.

    zabić kogoś, ściskając szyję lub zatykając mu nos i usta
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • hiperonimy:  zabić
    • sprawca udusił
    • udusić kobietę, konkubinę, niemowlę, ofiarę
    • udusić kogoś gołymi rękami, paskiem, poduszką, ręcznikiem, szalikiem, sznurem
    • udusić zaraz po urodzeniu
    • udusić we śnie
    • próbować, usiłować kogoś udusić
    • chwycić za gardło i udusić, zgwałcić i udusić
    • śmierć przez uduszenie; coś grozi uduszeniem
  • Wtargnęli tu siłą, grozili, że mnie uduszą - żalił się Grzegorz.

    źródło: KWSJP: Stanisław Dobiasz: Nienawidzę Seneki, 1984

    Sprawca brutalnie ją zgwałcił, udusił i sadystycznie zmasakrował.

    źródło: KWSJP: Olgierd Lubelski: Czekałem na skruchę..., Detektyw, 1999, nr 5

    Policjanci stwierdzili, że udusiła ją gołymi rękami.

    źródło: KWSJP: Mirosław Koźmin, Super Express, 2006

    Pierwszy przywódca Demokratycznej Republiki Afganistanu został uduszony poduszką przez kilku wysokich oficerów armii.

    źródło: KWSJP: Piotr Zams: Jak do tego doszło - Afganistan, Obóz, 1985, nr 10

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uduszę
    udusimy
    2 os. udusisz
    udusicie
    3 os. udusi
    uduszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. udusiłem
    +(e)m udusił
    udusiłam
    +(e)m udusiła
    udusiłom
    +(e)m udusiło
    udusiliśmy
    +(e)śmy udusili
    udusiłyśmy
    +(e)śmy udusiły
    2 os. udusiłeś
    +(e)ś udusił
    udusiłaś
    +(e)ś udusiła
    udusiłoś
    +(e)ś udusiło
    udusiliście
    +(e)ście udusili
    udusiłyście
    +(e)ście udusiły
    3 os. udusił
    udusiła
    udusiło
    udusili
    udusiły

    bezosobnik: uduszono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. uduśmy
    2 os. uduś
    uduście

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. udusiłbym
    bym udusił
    udusiłabym
    bym udusiła
    udusiłobym
    bym udusiło
    udusilibyśmy
    byśmy udusili
    udusiłybyśmy
    byśmy udusiły
    2 os. udusiłbyś
    byś udusił
    udusiłabyś
    byś udusiła
    udusiłobyś
    byś udusiło
    udusilibyście
    byście udusili
    udusiłybyście
    byście udusiły
    3 os. udusiłby
    by udusił
    udusiłaby
    by udusiła
    udusiłoby
    by udusiło
    udusiliby
    by udusili
    udusiłyby
    by udusiły

    bezosobnik: uduszono by

    bezokolicznik: udusić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: udusiwszy

    gerundium: uduszenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: uduszony

    odpowiednik aspektowy: dusić

  • Rzosobowy + udusić +
    KOGO
  • Zob.  dusić