Jak korzystać ze słownika?

zdusić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

5. człowieka

  • Definicja

    5.

    pot.  udusić kogoś
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Bieg życia

    śmierć


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  udusić
    zadusić
    hiperonimy:  zabić
  • Cytaty

    Nie próbuj się niczego domyślać ani mi nie właź w drogę. Bo zduszę jak kurczaka...

    źródło: KWSJP: Eugeniusz Paukszta: Ich trzech i dziewczyna, 1978

    Stary, nie stary, jeszcze bym własnymi rękami mógł cię zdusić, szczeniaku.

    źródło: KWSJP: Magda Leja: Umiejętność krzyku, 1958

    Chwiejnym krokiem ruszył ku swoim oprawcom. Pierwszego, który właśnie wstawał z ziemi, chwycił za gardło. Zdławił chrapliwy oddech, zdusił mocnym uściskiem szarpiącą się głowę.

    źródło: KWSJP: Tomasz Kołodziejczak: Krew i kamień, 2003

    Głowa kobiety opadła na ramię, miękko, jak podcięty kwiat. - Zdusił ją - westchnął cicho proboszcz, zupełnie jakby wcześniej czegoś podobnego nie widywał.

    źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zduszę
    		 zdusimy
    2 os. zdusisz
    		 zdusicie
    3 os. zdusi
    		 zduszą

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdusiłem
    +(e)m zdusił
    		 zdusiłam
    +(e)m zdusiła
    		 zdusiłom
    +(e)m zdusiło
    		 zdusiliśmy
    +(e)śmy zdusili
    		 zdusiłyśmy
    +(e)śmy zdusiły
    2 os. zdusiłeś
    +(e)ś zdusił
    		 zdusiłaś
    +(e)ś zdusiła
    		 zdusiłoś
    +(e)ś zdusiło
    		 zdusiliście
    +(e)ście zdusili
    		 zdusiłyście
    +(e)ście zdusiły
    3 os. zdusił
    		 zdusiła
    		 zdusiło
    		 zdusili
    		 zdusiły

    bezosobnik: zduszono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zduśmy
    2 os. zduś
    		 zduście

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdusiłbym
    bym zdusił
    		 zdusiłabym
    bym zdusiła
    		 zdusiłobym
    bym zdusiło
    		 zdusilibyśmy
    byśmy zdusili
    		 zdusiłybyśmy
    byśmy zdusiły
    2 os. zdusiłbyś
    byś zdusił
    		 zdusiłabyś
    byś zdusiła
    		 zdusiłobyś
    byś zdusiło
    		 zdusilibyście
    byście zdusili
    		 zdusiłybyście
    byście zdusiły
    3 os. zdusiłby
    by zdusił
    		 zdusiłaby
    by zdusiła
    		 zdusiłoby
    by zdusiło
    		 zdusiliby
    by zdusili
    		 zdusiłyby
    by zdusiły

    bezosobnik: zduszono by

    bezokolicznik: zdusić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdusiwszy

    gerundium: zduszenie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zduszony

    odpowiedniki aspektowe: dusić , zduszać

  • Składnia
    Rzosobowy + zdusić +
    KOGO
  • Pochodzenie

    Zob.  dusić