-
1.
kraj silniejszy militarnie, politycznie lub gospodarczo niż inne -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
stosunki międzynarodowe -
- hitlerowska, światowa potęga
- kres, upadek, zmierzch potęgi
- miniona, największa, niezwalczona, niezwyciężona, rosnąca, wielka, wschodząca potęga
- budować, stworzyć potęgę
- stać się, zostać potęgą
-
Iran był imperium, potęgą autorytarną.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Lapidarium I-III, 2008
Pisma nasze mówią, jak wielką niegdyś państwo wasze złamało potęgę, która gwałtem i przemocą szła na całą Europę i Azję.
źródło: NKJP: Adam Elbanowski: Nowe królestwo Grenady. Historia naturalna, obyczajowa i domniemana, 2006
Rosyjska armia jest potężna i wielka, przygotowywana do wojen z największymi potęgami o pierwszeństwo w świecie.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Wieże z kamienia, 2004
W XVIII w. największą potęgą handlową stali się Brytyjczycy.
źródło: NKJP: Dawid Juraszek: Za jedwabną kurtyną, Polityka, 2008-05-31
W okresie panowania króla Zygmunta I królestwo polskie było potęgą militarną i gospodarczą.
źródło: NKJP: Zbigniew Iwański: Legendy krakowskie, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. potęga
potęgi
D. potęgi
potęg
C. potędze
potęgom
B. potęgę
potęgi
N. potęgą
potęgami
Ms. potędze
potęgach
W. potęgo
potęgi
-
płn. psł. *potǫga 'pociąganie, naciąganie, działanie'
Forma prasłowiańska jest rzeczownikiem odczasownikowym od przedrostkowego *potęgti 'pociągnąć' (z przedrostkiem *po- od psł. *tęgti 'ciągnąć') z właściwą archaicznym rzeczownikom wymianą rdzennego *ę > *ǫ (Bor); zob. ciągać