fiksować - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	fiksowałem +(e)m fiksował	fiksowałam +(e)m fiksowała	fiksowałom +(e)m fiksowało	fiksowaliśmy +(e)śmy fiksowali	fiksowałyśmy +(e)śmy fiksowały
2 os.	fiksowałeś +(e)ś fiksował	fiksowałaś +(e)ś fiksowała	fiksowałoś +(e)ś fiksowało	fiksowaliście +(e)ście fiksowali	fiksowałyście +(e)ście fiksowały
3 os.	fiksował	fiksowała	fiksowało	fiksowali	fiksowały

bezosobnik: fiksowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę fiksował będę fiksować	będę fiksowała będę fiksować	będę fiksowało będę fiksować	będziemy fiksowali będziemy fiksować	będziemy fiksowały będziemy fiksować
2 os.	będziesz fiksował będziesz fiksować	będziesz fiksowała będziesz fiksować	będziesz fiksowało będziesz fiksować	będziecie fiksowali będziecie fiksować	będziecie fiksowały będziecie fiksować
3 os.	będzie fiksował będzie fiksować	będzie fiksowała będzie fiksować	będzie fiksowało będzie fiksować	będą fiksowali będą fiksować	będą fiksowały będą fiksować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		fiksujmy
2 os.	fiksuj	fiksujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	fiksowałbym bym fiksował	fiksowałabym bym fiksowała	fiksowałobym bym fiksowało	fiksowalibyśmy byśmy fiksowali	fiksowałybyśmy byśmy fiksowały
2 os.	fiksowałbyś byś fiksował	fiksowałabyś byś fiksowała	fiksowałobyś byś fiksowało	fiksowalibyście byście fiksowali	fiksowałybyście byście fiksowały
3 os.	fiksowałby by fiksował	fiksowałaby by fiksowała	fiksowałoby by fiksowało	fiksowaliby by fiksowali	fiksowałyby by fiksowały

bezosobnik: fiksowano by

bezokolicznik: fiksować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

fiksując

gerundium: fiksowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: fiksujący

odpowiednik aspektowy: sfiksować

fr. fixer ''przymocować, przybić; ustalić''