-
3.
książk. coś, co jest lub może być uznane za rezultat sytuacji lub działań, które są nazwane albo wskazane pośrednio przez sąsiadujący rzeczownik -
ATEMATYCZNY
-
- dobry, pozytywny owoc
- owoc badań; choroby; decyzji; miłości; plonów; podróży, wypraw; pracy; rozmów; współpracy
- przynieść, wydać owoc; zebrać owoc czegoś
-
W kolejnych numerach zaprezentujemy owoc ich pracy.
źródło: NKJP: To już 25 lat, Tygodnik Ciechanowski, 2005-01-02
Na ręce księdza Mariusza Jankowskiego przekazano owoc tegorocznych plonów - bochen chleba oraz wieńce dożynkowe z poszczególnych wsi, które należą do parafii [...].
źródło: NKJP: Grażyna Wawrzyniak: Dożynki parafialne - Dębowo 2006, Nakielski Czas, 2006-09-06
Marek [...], reżyser, operator, producent filmowy i fotograf prezentuje prawie 250 swoich zdjęć - owoc podróży po Ameryce.
źródło: NKJP: (TZ): Wystawy, Dziennik Polski - Kraków, 1999-03-10
Polska gospodarka już przynosi owoce, produkcja rośnie.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.11.1994
Dzieci natomiast są owocem ich wzajemnej miłości.
źródło: NKJP: Augustyn Józef SJ: Integracja seksualna - Przewodnik w poznawaniu i kształtowaniu własnej seksualności, 1993
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. owoc
owoce
D. owocu
owoców
C. owocowi
owocom
B. owoc
owoce
N. owocem
owocami
Ms. owocu
owocach
W. owocu
owoce
-
+ owoc + CZEGO -
psł. *ovoktь 'owoc, płód'