-
1.
okres w dziejach literatury i sztuki europejskiej trwający od końca XVI w. do XVIII w. -
Zapisywane również wielką literą: Barok .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
- późny, wczesny; europejski, francuski, polski barok
- barok w Niemczech, w Polsce, we Francji
- barok i oświecenie; odrodzenie i barok; renesans i barok
- artysta, człowiek, mistrz, poeta, twórca; literatura, muzyka, utwór; duch; czas, doba, epoka, okres baroku
- barok rozpoczął się kiedyś, trwał kiedyś, zakończył się kiedyś
-
Taki system demokratyczny, choć ograniczony do jednego stanu, stanowił zjawisko nie spotykane wówczas w Europie, gdzie w dobie renesansu i baroku władcy starali się podporządkować swej woli zgromadzenia stanowe.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1996
Libor Pavera uważa, że „barok w literaturze czeskiej jest pod wieloma względami, włącznie z rozbieżnością w czasie, diametralnie odmienny od europejskiej literatury barokowej”[...].
źródło: NKJP: Zofia Teresa Orłoś: Czeskie odrodzenie narodowe i językowe, 2000
Od kiedy poznałem bliżej poetów baroku, Słowacki nabrał dla mnie zupełnie nowego uroku, nie mogę się go naczytać.
źródło: NKJP: Jan Stanisław Witkiewicz, Korespondencja pisarzy emigracyjnych, Pamiętnik Literacki, 1987
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. barok
baroki
D. baroku
baroków
C. barokowi
barokom
B. barok
baroki
N. barokiem
barokami
Ms. baroku
barokach
W. baroku
baroki
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr. baroque
z port. barroco ''ostry kamień sterczący z wody''
Przenośnie o perle nieforemnej, kanciastej.