-
1.
pot. osoba bardzo zwinna i ruchliwa -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
O, proszę, te dwie małe diablice tkwią na balkonie wysokiego parteru. Ta grubiutka, starsza, wygląda spokojnie na ulicę, za to ta młodsza, panie Boże, co za fryga, co ona wyprawia? Spuszcza lalki w koszyku uwiązanym na sznurku i tapla je w kałuży pod rynną
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Idę pod USG. Małe znowu wyczuło publiczność. Klaszcze w dłonie, klepie mnie po macicy. Spod pępka słychać cichutki szmer. Lekarka zapisuje rozmiar główki i centymetry tej rozbawionej frygi, liczy paluszki.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska, Polka, 2001
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fryga
frygi
D. frygi
fryg
C. frydze
frygom
B. frygę
frygi
N. frygą
frygami
Ms. frydze
frygach
W. frygo
frygi
-
Etymologia dyskusyjna. Sławski uważa wyraz za derywat wsteczny od pol. dial. frygać, frygnąć 'wprawiać w ruch wirowy'. Bańkowski zakłada derywację w odwrotnym kierunku, a sam wyraz fryga (z -yga według
synonimicznego cyga) za formę przekształconą z *fyrga, *fyrka, od pol. gw. fyrkać 'o dźwięku wydawanym przez wirujący przedmiot'.