stłumić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

opanować ogień, zgasiwszy go

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

temperatura i ogień

	synonimy:	zadusić zdławić zdusić
	hiperonimy:	ugasić

	Uczestnicy akcji patrzyli w niebo na zbierające się ciemne chmury, liczyli na deszcz, który stłumi pożar. źródło: NKJP: T.Woicki: Ogień zaatakował 10 hektarów lasu, Tygodnik Ciechanowski, 2005-07-13
	Mimo natychmiastowej pomocy przypadkowych ludzi, którzy własnymi gaśnicami próbowali stłumić ogień, nie udało się uratować czworga pasażerów. źródło: NKJP: ART: Spłonęli w oplu, Gazeta Poznańska, 2003-06-09
	Kapral zdołał się jednak przedrzeć przez płomienie, a sąsiedzi stłumili języki ognia i tlące się ubranie, pokrywając je kocami. źródło: NKJP: Marek Jarosz: Nieznane przygody Sherlocka Holmesa, 2002
	[...] mimo opanowania pożaru wierzchołkowego (wraz z przejściem frontu atmosferycznego) próby stłumienia tlącej się na głębokości kilkudziesięciu centymetrów warstwy próchnicznej nie powiodły się. źródło: NKJP: Łukasz Łukasik: Pożar w Rudach Raciborskich – konsekwencje i problemy. Palący problem, Las Polski, 2009-11-16
	[...] wyposażony w zwykłą gaśnicę górnik w sekundzie stłumił buchające płomienie podpalonego chwilę wcześniej metanu. źródło: NKJP: Igor Cieślicki: Premier w kłębach dymu, Trybuna Śląska, 2004-10-22

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stłumiłem +(e)m stłumił	stłumiłam +(e)m stłumiła	stłumiłom +(e)m stłumiło	stłumiliśmy +(e)śmy stłumili	stłumiłyśmy +(e)śmy stłumiły
2 os.	stłumiłeś +(e)ś stłumił	stłumiłaś +(e)ś stłumiła	stłumiłoś +(e)ś stłumiło	stłumiliście +(e)ście stłumili	stłumiłyście +(e)ście stłumiły
3 os.	stłumił	stłumiła	stłumiło	stłumili	stłumiły

bezosobnik: stłumiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		stłummy
2 os.	stłum	stłumcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	stłumiłbym bym stłumił	stłumiłabym bym stłumiła	stłumiłobym bym stłumiło	stłumilibyśmy byśmy stłumili	stłumiłybyśmy byśmy stłumiły
2 os.	stłumiłbyś byś stłumił	stłumiłabyś byś stłumiła	stłumiłobyś byś stłumiło	stłumilibyście byście stłumili	stłumiłybyście byście stłumiły
3 os.	stłumiłby by stłumił	stłumiłaby by stłumiła	stłumiłoby by stłumiło	stłumiliby by stłumili	stłumiłyby by stłumiły

bezosobnik: stłumiono by

bezokolicznik: stłumić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: stłumiwszy

gerundium: stłumienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: stłumiony

odpowiednik aspektowy: tłumić

+

stłumić

+

CO + (CZYM)

Zob. tłumić