-
3.
mówiący uważa, że nie ma potrzeby dłużej mówić na dany temat, aby pokazać prawdziwość tego, co powiedział, bo to, co zamierza powiedzieć potwierdza tę prawdziwość -
- częściej dość III
-
wykładnik zamknięcia wypowiedzi
-
(quasi)antonimy: mało powiedzieć
-
Dojrzał przy Madzi czy też przejął jej sposób widzenia, dosyć, że wszystko teraz brał głębiej i z oddalenia, wiążąc ludzi i rzeczy nie z własną osobą, ale ze sprawą [...].
źródło: NKJP: Igor Newerly: Pamiątka z Celulozy, 1973
Gierek twierdził, że nie bez wpływu na to były jego lektury, a także brak gorliwości religijnej ojczyma. Dosyć, że wstępując do partii bez skrępowania oświadczył matce, że rozstaje się z Kościołem.
źródło: NKJP: Janusz Rolicki: Edward Gierek: życie i narodziny legendy, 2002
Nieliczna społeczność luterańska zmuszona była uczestniczyć w praktykach religijnych w sąsiednich miastach należących do Prus. Dosyć powiedzieć, że w 1781 władze kościelne naliczyły „lutrów 5”.
źródło: NKJP: W. Hagedorny: Z kart historii. Skąd przybyli do Przasnysza protestanci?, Tygodnik Ciechanowski, 2007-12-10
- Wszystkiego się spodziewałam i spodziewam - powiedziała. - Na pana dosyć spojrzeć ...
I nagle się zaśmiała. Jarosław Iwaszkiewicz: Brzezina i inne opowiadania Kochankowie, 2006źródło: NKJP:
-
część mowy: komentarz metatekstowy
podklasa: komentarz przyzdaniowy
-
dosyć, że _: Zd.Podrz.
kontekst: obligatoryjny, lewostronny - stwierdzenie mające często postać dłuższej wypowiedzi czy opowiadania
po dosyć może fakultatywnie wystąpić Cz. bezok., najczęściej powiedzieć lub inny nazywający czynność mówieniaszyk: stały: postpozycja -
psł. *do syti 'do sytości, do nasycenia'