-
1.
książk. twarz -
- daw. fizjognomia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
części ciała, elementy i substancje składowe -
synonimy: twarz
-
- ludzka; anielska, artystyczna, charakterystyczna, odpychająca, sympatyczna; moja, własna, swoja fizjonomia
- fizjonomia alkoholika
-
Światło padło na fizjonomię starca - niezwykle chudą, pomarszczoną, o zapadniętych ustach i nieprzyjemnej, szarej cerze.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Piołun i miód Kroniki Drugiego Kręgu Księga III, 2003
Uwielbiam obserwować twarze. Bywają fizjonomie tak piękne, że trudno jest odejść, nie zrobiwszy zdjęcia.
źródło: NKJP: Arnold Lebeuf; tłum. z francuskiego Beata Leska, Podróże Gazeta Wyborcza, 1994-11-25
Przyznałem mu w duchu nie tylko słuszność rozstrzygnięcia, ale i wyższość w rozpoznawaniu fizjonomii. To on rozpoznał mnie pierwszy i to uratowało mnie od spotkania z Gestapo.
źródło: NKJP: Kazimierz Osmecki Iranek: Powołanie i przeznaczenie: wspomnienia oficera Komendy Głównej AK, 2004
Ostre rysy, wystające policzki, wysokie, pobrużdżone czoło i długa, spadająca na piersi broda nadają fizjonomii niepospolity wyraz.
źródło: NKJP: Kto nam dał skrzydła?, Dziennik Polski 2002-11-02
Był to wtedy bardzo sympatyczny i bardzo przystojny młody człowiek o dystyngowanej fizjonomii, dużych, ciemnych, rozmarzonych i głębokich oczach, o wesołym i nieco sarkastycznym usposobieniu.
źródło: NKJP: (jj): Noblista bez dyplomu, Dziennik Zachodni 2006-11-14
Wystarczy przeczytać wspomnienie Moniki Żeromskiej o tym, jak zawiódł jej oczekiwania, kiedy zestawiała swoje wyobrażenie o „poecie” z pucołowatą fizjognomią aroganckiego okularnika.
źródło: NKJP: Ryszard Matuszewski: Alfabet: wybór z pamięci 90-latka, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. fizjonomia
fizjonomie
D. fizjonomii
fizjonomii
neut fizjonomij
char C. fizjonomii
fizjonomiom
B. fizjonomię
fizjonomie
N. fizjonomią
fizjonomiami
Ms. fizjonomii
fizjonomiach
W. fizjonomio
fizjonomie
-
fr. physionomie
z gr. physiognōmonía