-
2.
bryła węgla - substancji -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
minerały i pierwiastki
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Energia
źródła energii -
- czerwone, rozżarzone, żarzące się węgle
- kopiec, kupa węgli
- spalić coś na węgiel; zasypywać węgle
- piec coś; położyć coś; stać na węglach; chodzić po węglach
-
Kiedy indziej chłopcy są świadkami, jak lewituje i przemawia w dziwnym, „niezrozumiałym języku” i tego, jak chodzi po rozżarzonych węglach.
źródło: NKJP: Marek Zaleski: Formy pamięci, 1996
Garnek z wodą stał na węglach.
źródło: NKJP: Andrzej Stasiuk: Biały kruk, 1996
Pieką na węglach placki z manjoki.
źródło: NKJP: Hanna Krall: Taniec na cudzym weselu, Gazeta Wyborcza, 1992-05-02
Żarzyły się węgle na kominie, buzował ogień na kuchni; daleki chór żab był cichszy niż zwykle, jakoś krócej odegrały hejnał żurawie.
źródło: NKJP: Maria Rodziewiczówna: Lato leśnych ludzi, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. węgiel
węgle
D. węgla
węgli
C. węglowi
węglom
B. węgiel
węgle
N. węglem
węglami
Ms. węglu
węglach
W. węglu
węgle
-
psł. *ǫglь (temat na *-ĭ, r.m.) 'kawałek zwęglonego drewna, węgiel'