kwapić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

chętnie coś robić lub dokądś iść

Zwykle z przeczeniem.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Kupcy nie bardzo kwapią się do inwestowania sporych pieniędzy, nie mając gwarancji wieczystego użytkowania tego terenu. źródło: NKJP: Dyskusja na Tandecie, Gazeta Krakowska, 2002-09-30
	Rząd niemiecki nie kwapił się dotąd z wypłatą odszkodowań wojennych [...]. źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła. Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
	Właściciele mieszkań nie kwapią się, żeby zająć się sprawami wspólnoty, znaczna ich część pozostała przy komunalnych zarządcach. źródło: NKJP: Urszula Szyperska: Wojny domowe, Polityka, 2006-04-22
	Po sumie wszyscy wylegli przed kościół, lecz nikt nie kwapił się do domu. źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
	Hasło ochotniczego werbunku [...] nie napotykało i nadal oddźwięku w społeczeństwie: póki nie było państwa i rządu polskiego, mało kto kwapił się przelewać krew za okupanta. źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kwapiłem się +(e)m się kwapił	kwapiłam się +(e)m się kwapiła	kwapiłom się +(e)m się kwapiło	kwapiliśmy się +(e)śmy się kwapili	kwapiłyśmy się +(e)śmy się kwapiły
2 os.	kwapiłeś się +(e)ś się kwapił	kwapiłaś się +(e)ś się kwapiła	kwapiłoś się +(e)ś się kwapiło	kwapiliście się +(e)ście się kwapili	kwapiłyście się +(e)ście się kwapiły
3 os.	kwapił się	kwapiła się	kwapiło się	kwapili się	kwapiły się

bezosobnik: kwapiono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się kwapił będę się kwapić	będę się kwapiła będę się kwapić	będę się kwapiło będę się kwapić	będziemy się kwapili będziemy się kwapić	będziemy się kwapiły będziemy się kwapić
2 os.	będziesz się kwapił będziesz się kwapić	będziesz się kwapiła będziesz się kwapić	będziesz się kwapiło będziesz się kwapić	będziecie się kwapili będziecie się kwapić	będziecie się kwapiły będziecie się kwapić
3 os.	będzie się kwapił będzie się kwapić	będzie się kwapiła będzie się kwapić	będzie się kwapiło będzie się kwapić	będą się kwapili będą się kwapić	będą się kwapiły będą się kwapić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		kwapmy się
2 os.	kwap się	kwapcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	kwapiłbym się bym się kwapił	kwapiłabym się bym się kwapiła	kwapiłobym się bym się kwapiło	kwapilibyśmy się byśmy się kwapili	kwapiłybyśmy się byśmy się kwapiły
2 os.	kwapiłbyś się byś się kwapił	kwapiłabyś się byś się kwapiła	kwapiłobyś się byś się kwapiło	kwapilibyście się byście się kwapili	kwapiłybyście się byście się kwapiły
3 os.	kwapiłby się by się kwapił	kwapiłaby się by się kwapiła	kwapiłoby się by się kwapiło	kwapiliby się by się kwapili	kwapiłyby się by się kwapiły

bezosobnik: kwapiono by się

bezokolicznik: kwapić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: kwapiąc się

gerundium: kwapienie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: kwapiący się

odpowiednik aspektowy: pokwapić się

płn. psł. *kvapiti sę 'spieszyć się'

Zob. też:

	rwać się
	wyrywać się