sakrament pokuty

Przy nieotynkowanej żelbetowej ścianie, tam gdzie było wejście do konfesjonału, kołysała się fioletowa stuła – znak, że kapłan jest w środku i czeka na tych, którzy chcą odbyć sakrament pokuty.

źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005

Kto zgrzeszył, daremnie szuka w sobie utraconego szczęścia, które przywrócić może wyłącznie Bóg. Nawet po przystąpieniu do sakramentu pokuty, kiedy Bóg prawdziwie mu przebaczył, grzesznik nadal odczuwa określony smutek i niepewność życia.

źródło: NKJP: Zdzisław Józef Kijas: Niebo w domu Ojca, czyściec dla kogo, piekło w oddaleniu, 2010

Tylko On może nas odmienić, lecz wymaga naszej z Nim współpracy. Dlatego prosimy Boga, abyśmy szczerze powrócili do Niego, poprzez szczery żal i mocną wolę poprawy, a wyznając nasze grzechy w sakramencie pokuty, otrzymali przebaczenie i pokój.

źródło: NKJP: Stanisław Jasionek: Rodzinny przewodnik po życiu wiarą, 2009

Jan Paweł II tradycyjnie już w Wielki Piątek przed południem udaje się do Bazyliki Watykańskiej, by jak każdy kapłan w konfesjonale wysłuchiwać spowiedzi. Szczególne znaczenie sakramentu pojednania papież podkreślił jednak również podczas wielkoczwartkowej mszy Wieczerzy Pańskiej [...].

źródło: NKJP: Droga Krzyżowa, Dziennik Polski, 2000-04-22

Choćby grzechy moje były jak szkarłat, Ty ciągle na nowo oczyszczasz i wybielasz moją duszę w sakramencie pojednania...

źródło: NKJP: Tadeusz Loska: Wszystkie moje źródła są w Tobie : nabożeństwa eucharystyczne: godziny święte-spotkania modlitewne, 1999