-
3.
jęz. cecha służąca do podziału rzeczowników według tego, z którymi formami innych wyrazów łączą się one w zdaniu i jak się odmieniają, lub do podziału form czasowników, przymiotników, liczebników i niektórych zaimków według tego, z jakim rzeczownikiem mogą występować w związku gramatycznym w zdaniu -
Używane jako termin językoznawczy i różnie definiowane w zależności od założeń teoretycznych danego opisu języka. Używane także jako składnik terminów wielowyrazowych, np. rodzaj męski , rodzaj męskoosobowy , których znaczenia należy szukać w pracach z zakresu gramatyki.
Używane również w postaci pełnej: rodzaj gramatyczny . -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
- kategoria, wykładnik rodzaju
-
Głównym kryterium podziału rzeczowników na klasy deklinacyjne jest gramatyczna kategoria rodzaju .
źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Czy jednak błąd polega tu na niewłaściwym wyborze form rzeczowników, form, których końcówki byłyby jednoznacznym wykładnikiem kategorii rodzaju? Czy można w ogóle znaleźć dla wszystkich rzeczowników końcówki przypadkowe .
źródło: Studia gramatyczne 8, 1987 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rodzaj
rodzaje
D. rodzaju
rodzajów
C. rodzajowi
rodzajom
B. rodzaj
rodzaje
N. rodzajem
rodzajami
Ms. rodzaju
rodzajach
W. rodzaju
rodzaje
-
ogsł. *roďajь 'rodzenie, wydawanie na świat potomstwa, dawanie plonów; ród, potomstwo'
< psł. *rod-iti z przyrostkiem *-jajь. Znaczenie 'rodzaj, gatunek' (odpowiednik jednego ze znaczeń gr. génos) notowane już w st.pol. (XIV w.).