-
2.
okres w dziejach Ziemi, wyodrębniony ze względu na dominujące w nim warunki przyrodnicze lub związane z metodami gospodarowania lub wytwarzania dóbr -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
budowa Ziemi -
- epoka brązu, kamienia (łupanego), żelaza; paleolitu, neolitu
-
Oglądając malowidła z Lascaux, Altamiry, antropolodzy próbują wyobrazić sobie sposób myślenia ludzi epoki kamienia.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Światowidz, 1998
W roku 1927 angielska ekipa archeologiczna dotarła do warstwy z epoki brązu. W gruzach znaleziono mnóstwo wag, co świadczyłoby o tym, że Gerar było za czasów Abrahama ważnym ośrodkiem handlowym.
źródło: NKJP: Zenon Kosidowski: Opowieści biblijne, 1963
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. epoka
epoki
D. epoki
epok
C. epoce
epokom
B. epokę
epoki
N. epoką
epokami
Ms. epoce
epokach
W. epoko
epoki
-
+ epoka + CZEGO -
fr. époque
z gr. epochḗ ' zatrzymanie się, pauza, epoka'