-
2.
zespół wrażeń i uczuć wywoływanych przez jakieś miejsce, ludzi, zjawiska lub coś niematerialnego -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka -
- miły, przyjemny, sielankowy; mroczny, nieprzyjemny, ponury, posępny; kameralny, niepowtarzalny, oniryczny, poetycki, specyficzny; bożonarodzeniowy, jesienny, karnawałowy, świąteczny, wakacyjny, wigilijny nastrój
- nastrój euforii, grozy, intymności, niepewności, niepokoju, oczekiwania, podniecenia, powagi, przygnębienia; chwili, filmu, nocy, obrazu, rozmowy, zabawy
- nastrój czegoś panuje, zapanował gdzieś
- budować, stworzyć/stwarzać, tworzyć, wytwarzać; psuć nastrój; oddać nastrój czegoś
-
Wewnątrz zwracała uwagę tapeta z dużą fotografią Akropolu. Światło było przyćmione, a orkiestra na małym podium grała greckie melodie, wprowadzając miły nastrój.
źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009
Zmysł wzroku odgrywa dużą rolę w kreowaniu nastroju grozy. Groźnie wyglądają nie tylko opisywane wydarzenia, ale i samo oko może przerażać. Wyobraźnia Słowackiego stwarzała takie obrazy, z których nastrój emanuje na wiele różnych sposobów.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.), Gotycyzm i groza w kulturze, 2003
[...] przy pryncypialnej ulicy jest od lat sklep numizmatyczny. Są tam starożytne monety greckie i rzymskie, monety z różnych części świata [...]. Jednak przede wszystkim panuje tam nastrój, który przyciąga kolekcjonerów.
źródło: NKJP: Marek Jarosz: Poznawanie Świata - część 2, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. nastrój
nastroje
D. nastroju
nastrojów
C. nastrojowi
nastrojom
B. nastrój
nastroje
N. nastrojem
nastrojami
Ms. nastroju
nastrojach
W. nastroju
nastroje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ nastrój + CZEGO -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego nastroić ; zob. stroić