Jak korzystać ze słownika?

lunąć

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. o deszczu

  • Definicja

    1.

    o deszczu: spaść nagle i w dużej ilości
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK I PRZYRODA

    Pogoda

    zjawiska atmosferyczne

  • Połączenia
    • deszcz lunął
    • lunąć z chmury, z nieba
    • lunąć nagle
    • lunąć jak z cebra
  • Cytaty

    Od zachodu nadciągały ołowiane chmury. Deszcz lunął, nim zdążyliśmy wyjść z lasu. Dotarliśmy do domu przemoczeni do suchej nitki.

    źródło: NKJP: Jan Grzegorczyk: Chaszcze, 2009

    Dzwoniąc zębami z zimna, pomyślał, że na szczęście nie pada. Prawie w tej samej chwili ciemności rozjaśniła potężna błyskawica, a z nieba lunęły potoki wody.

    źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002

    [...] a ledwo znaleźliśmy się w Rynku, nie wiadomo skąd na pogodnym dotąd niebie pojawiła się smołowata chmura i lunęło jak z cebra.

    źródło: NKJP: Wiesław Myśliwski: Widnokrąg, 1996

    Gdy widzieli już zarośla przed sobą, uderzyła wichura, jakby ktoś próbował zepchnąć jeźdźców z wytyczonego szlaku. Gdy wjeżdżali między drzewa, lunęło.

    źródło: NKJP: Kinga Bochenek: Joene hana, Esensja, nr 06 (LXXVIII), 2008-07
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. lunę
    		 luniemy
    2 os. luniesz
    		 luniecie
    3 os. lunie
    		 luną

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. lunąłem
    +(e)m lunął
    		 lunęłam
    +(e)m lunęła
    		 lunęłom
    +(e)m lunęło
    		 lunęliśmy
    +(e)śmy lunęli
    		 lunęłyśmy
    +(e)śmy lunęły
    2 os. lunąłeś
    +(e)ś lunął
    		 lunęłaś
    +(e)ś lunęła
    		 lunęłoś
    +(e)ś lunęło
    		 lunęliście
    +(e)ście lunęli
    		 lunęłyście
    +(e)ście lunęły
    3 os. lunął
    		 lunęła
    		 lunęło
    		 lunęli
    		 lunęły

    bezosobnik: lunięto

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. luńmy
    2 os. luń
    		 luńcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. lunąłbym
    bym lunął
    		 lunęłabym
    bym lunęła
    		 lunęłobym
    bym lunęło
    		 lunęlibyśmy
    byśmy lunęli
    		 lunęłybyśmy
    byśmy lunęły
    2 os. lunąłbyś
    byś lunął
    		 lunęłabyś
    byś lunęła
    		 lunęłobyś
    byś lunęło
    		 lunęlibyście
    byście lunęli
    		 lunęłybyście
    byście lunęły
    3 os. lunąłby
    by lunął
    		 lunęłaby
    by lunęła
    		 lunęłoby
    by lunęło
    		 lunęliby
    by lunęli
    		 lunęłyby
    by lunęły

    bezosobnik: lunięto by

    bezokolicznik: lunąć

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: lunąwszy

    gerundium: lunięcie

  • Pochodzenie

    psł. *linąti

    Czasownik inchoatywny od psł. *liti 'lać'. W pol. zmiana li > lu.