-
1.
książk. uznanie i szacunek otaczające kogoś w jakimś środowisku -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
- cieszyć się mirem
-
Walończyka mianowano zatem marszałkiem dworu i komornikiem z prawem pobierania podatków, natomiast wojewodą został cieszący się mirem wśród starych wojaków Nanker, pochodzący z otoczonego szacunkiem rodu Okszów.
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004
Według obyczaju kobietom nie wolno było zbliżać się zbytnio, ale ona, ciesząca się wyjątkowym mirem, posiadała wyjątkowe prawa.
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1974
Pan Maciej był pracowity i objąwszy majątek gospodarował dobrze i byłby szanowany, gdyby nie skąpstwo i jego stosunek do służby oraz pracowników folwarcznych, u których nie miał miru.
źródło: NKJP: Mieczysław Jałowiecki: Requiem dla ziemiaństwa, 2003
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mir
miry
D. miru
mirów
C. mirowi
mirom
B. mir
miry
N. mirem
mirami
Ms. mirze
mirach
W. mirze
miry
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. mirъ