Na górze trzasnęły drzwi, zaskrzypiały schody, zadudniła na stopniach toczona beczułka. - Pochwalony! Posiłek, bracia! Nuże, do modlitwy! A potem z miseczkami po rybkę!
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Cóż jednak począć, jeżeli inna maksyma zaczyna zaraz brać górę nad tamtą: człowiek człowiekowi wilkiem. Więc bogiem czy wilkiem? „Nuże, na co czekacie, dajcie sobie po mordach!”, jak wykrzykiwał Gombrowicz na widok sprzeczności ucieleśnionej w spotkaniu dwóch ludzi, jednego gładko ogolonego, drugiego brodatego.