niebożę
-
książk. istota (człowiek lub zwierzę) wywołująca u mówiącego litość lub współczucie z powodu sytuacji, w jakiej się znajduje
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
A wtedy chłopczyk usiadł. Nie, nie klapnął. Stał i usiadł najzwyczajniej na świecie. - Zmęczyło się niebożę - zawołała porywając go w ramiona Gąsienica.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Urwany ślad, 2001
[...] podczas gdy Francuzi dawno już leżeli pod stołem, Polacy długo jeszcze pili i na równych nogach wracali do swoich kwater, cucąc uprzednio i odprowadzając tamte porzygane niebożęta.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1946
Dziś zupełnie przypadkowo koleżanka natknęła się na to kocie niebożę. Biduś ledwo chodzi, tył mu opada, wygląda tragicznie.
źródło: Internet: pomagam.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. niebożę
niebożęta
D. niebożęcia
niebożąt
C. niebożęciu
niebożętom
B. niebożę
niebożęta
N. niebożęciem
niebożętami
Ms. niebożęciu
niebożętach
W. niebożę
niebożęta
-
Od: psł. przym. *nebogъ 'niemający żadnego majątku, biedny, nieszczęsny' z przyrostkiem *-ęt-