oponować - Wielki słownik języka polskiego PAN

wyrażać sprzeciw wobec jakichś działań lub czyichś sądów

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	synonimy:	sprzeciwiać się
	antonimy:	godzić się zgadzać się

	Również dlatego od początku lat sześćdziesiątych nabrała aktualności politycznej kwestia zmiany konkordatu. Watykan nigdy przeciw temu nie oponował, lecz jednocześnie nie był zainteresowany przyspieszeniem rokowań w tej trudnej sprawie. źródło: NKJP: Zdzisław Morawski: Watykan bez tajemnic, 1997
	Niewątpliwie on też najchętniej poszedłby sobie, nieprzyzwyczajony do tego, by ktoś taki jak ja, przyjmowany w rozmównicy, oponował mu, i do tego krzykliwie, sarkastycznie. źródło: NKJP: Tadeusz Breza: Urząd, 1960
	- Słuchajcie, ja wcale nie chcę zmieniać uczesania - próbowałam oponować. - Nie ma pani wyjścia - roześmiał się. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Rosyjski kochanek, 1996
	Próbowałem oponować, że skoro urodziłem się w roku czterdziestym drugim i żyję, to i ja przeżyłem wojnę. źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
	Kiedy w sierpniu „Juma” wprowadziła nowe taryfy opłat za ciepło, spotkała się z dużym oporem wspólnot mieszkaniowych. Do dziś spośród sześciu, które oponowały wobec podwyżek, pięć zaakceptowało nowe ceny i podpisało umowy. źródło: NKJP: A. Melnicka: Priorytet - ciepłociąg, Tygodnik Ciechanowski, 2007-12-02

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oponowałem +(e)m oponował	oponowałam +(e)m oponowała	oponowałom +(e)m oponowało	oponowaliśmy +(e)śmy oponowali	oponowałyśmy +(e)śmy oponowały
2 os.	oponowałeś +(e)ś oponował	oponowałaś +(e)ś oponowała	oponowałoś +(e)ś oponowało	oponowaliście +(e)ście oponowali	oponowałyście +(e)ście oponowały
3 os.	oponował	oponowała	oponowało	oponowali	oponowały

bezosobnik: oponowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę oponował będę oponować	będę oponowała będę oponować	będę oponowało będę oponować	będziemy oponowali będziemy oponować	będziemy oponowały będziemy oponować
2 os.	będziesz oponował będziesz oponować	będziesz oponowała będziesz oponować	będziesz oponowało będziesz oponować	będziecie oponowali będziecie oponować	będziecie oponowały będziecie oponować
3 os.	będzie oponował będzie oponować	będzie oponowała będzie oponować	będzie oponowało będzie oponować	będą oponowali będą oponować	będą oponowały będą oponować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oponujmy
2 os.	oponuj	oponujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oponowałbym bym oponował	oponowałabym bym oponowała	oponowałobym bym oponowało	oponowalibyśmy byśmy oponowali	oponowałybyśmy byśmy oponowały
2 os.	oponowałbyś byś oponował	oponowałabyś byś oponowała	oponowałobyś byś oponowało	oponowalibyście byście oponowali	oponowałybyście byście oponowały
3 os.	oponowałby by oponował	oponowałaby by oponowała	oponowałoby by oponowało	oponowaliby by oponowali	oponowałyby by oponowały

bezosobnik: oponowano by

bezokolicznik: oponować

imiesłów przysłówkowy współczesny: oponując

gerundium: oponowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: oponujący

odpowiednik aspektowy: zaoponować

+	oponować	+	przeciw/przeciwko CZEMU/KOMU \| wobec CZEGO/KOGO
+	oponować	+	CZEMU/KOMU
+	oponować	+	MOWA WPROST
+	oponować	+	że ZDANIE

niem. opponieren

z łac. oppono