poczciwina
-
ekspresywnie o osobie mającej łagodne usposobienie, szczerej i życzliwej
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: poczciwiec
hiperonimy: osoba
-
- dobry poczciwina
-
Dobry poczciwina pracował jak wół pociągowy w swoim małym zakładzie fotograficznym, by utrzymać rodzinę i wykształcić jedynaka.
źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
To było w dniu, w którym umarła jej babcia. Matka matki. Poczciwina z twarzą jak zasuszone jabłko, kobieta zawdzięczająca mądrość nie szkołom, lecz długiemu życiu.
źródło: NKJP: Zbigniew Górniak: Siostra i byk, 2009
Zobaczyłam przestrach w jego oczach. Lubię tego poczciwinę. Pewnie coś wyczuł, więc przyleciał ratować sytuację albo przynajmniej dowiedzieć się, co zaszło.
źródło: NKJP: Szymon Bogacz: Koło kwintowe, 2009
Nie dam na tę poczciwinę powiedzieć złego słowa poza jednym: ona nie jest dobrą skrytką na tajemnice. A ty jej zdradziłaś największy sekret połączonych sił milicyjno-policyjnych?
źródło: NKJP: Irena Matuszkiewicz: Czarna wdowa atakuje, 2009
[...] ocenia mnie i moich krajan jako „poczciwinów bez wyobraźni” i dzieli ludzi na walczących o swój prywatny, paskudny interes oraz szlachetnych obrońców przyrody [...]
źródło: Internet: kulinski.navsim.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. poczciwina
poczciwini
poczciwiny
ndepr poczciwiny
depr D. poczciwiny
poczciwinów
poczciwin
C. poczciwinie
poczciwinom
B. poczciwinę
poczciwinów
poczciwiny
N. poczciwiną
poczciwinami
Ms. poczciwinie
poczciwinach
W. poczciwino
poczciwini
poczciwiny
ndepr poczciwiny
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r. ż., D. lm poczciwin , B. lm poczciwiny . Gdy zaś odnosi się do osoby/osób płci męskiej, do grupy osób obojga płci albo do osoby/osób bez wskazania na płeć, używa się r. m1, D. i B. lm poczciwinów lub r. ż, D. lm poczciwin , B. lm poczciwiny
-